Başlığın sebebi yaklaşık 2 saat önce kuşumun ölmesi. Belkide bir gün okunurum ve kuşum asla unutulmaz. Unutulsa bile burada yazı olarak kalacak di mi ?
Üzgünüm ama bu yazmamı engelleyemez. Sonuçta bunu her gün yapmalıyım ve kurgusal dünyalar gerçekten daha güzel. Bu gün Yıl:2070 yazacağım. Yarışmaya giremeyen hikayem neden kenarlarda çürüsün ki ? Şu anda eskiden yaptığım şeylere bakıp utanıyorum. Daha geçen sene yazdığım Yıl:2070 şu anda bana çok kelimelerin bütünlüğü bozuk geliyor. Ama yazarken şu anda bunları düzeltiyorum. Gerçi Watpadd bu konuda pek yardımcı olmuyor çünkü Yazdığım kelimeleri bazen kafasına göre değiştiriyor.
Sanırım bu gün için tek iyi haber öğretmenimin bana cevap vermesi. Bize verdiği cevap yayımlatmanın kolay olduğu ancak bu zamanlarda kitapların artık bilgisayarda yazılması oldu. Ama bilgisayarda yazdıktan sonra ne yapacağımızı bilmiyorum. Watpadd hiç yararlı olmuyor çünkü hikayeniz okunmadıkça listede geriye gidiyor ve kimse o kadar aşağı inmiyor. Ortalama 10 okunmanın yazarlık olduğunu sanmıyorum ancak bu durumun değişeceğine eminim.
Şu anda tek dileğim okulumda bir öykü yarışması olması. Belkide öyküm kazanır da birileri fark eder. Sanırım her şey zorlaşıyor. Gittikçe zorlaşıyor ve ne zaman düzeleceğini hiç birimiz bilmiyoruz. Belki hiç düzelmeyecek belki de yarın düzelecek. Bu sene lgs sınavına da gireceğim Zehra ile. Derslerim iyi ama pek çalışkan değilim.
Beynim bir süre sonra aşırı sıkılıyor. Beynim almak istemiyor bu bilgileri. İnternette pek çok sitede acaba matematikten öğrendiklerimizi neree kullanacağız tarzında capsler var. Bunlar birazcık haklı olabilir çünkü ben hayatımda hiç bir yerde kareköklü sayıları kullanmayacağımı biliyorum. Bunlar sadece okulda iş yapıyor. Sonrasında pek bir iş yapmıyor.
Sanırım bu günlük bu kadar…
