Hayatımızda bizi gerçekten koşulsuz şartsız seven en masum olan insanlar mıdır?
Oyunlar,yalanlar,kötü sözler ya da kaçmak,terk etmek,susmak gibi eylemlerin insanın en narin kalbine bile ne kadar dokunduğunu,incittiğini bilmek gerçekten bitişin olduğu bir andır. En kötü günlerde bile ne olduğunu anlamadan,dinlemeden,konuşmadan hala senin yanında olabilecek tek dostun hayvanlardır. Gerçek bir kayıp ya da dibe batmak bile o an ne kadar korkutucu olsa da,nasıl başa çıkılması gerektiğini ve ne kadar güçlü olmak zorunda olduğunu bir şekilde öğrenmen gerekiyor.
İşte en büyük destekçilerimizden biri de bu dostlarımız.Hayvanların sadık oluşu,beklentisi ise sahibinden başta yemek ve ilgidir.Ne yalan söyler,ne sizi insan kadar üzer ne de en kötü gününüzde kaçıp gider…İnsan için öyle şeyler maalesef artık söyleyemiyorum..Çıkarcı arkadaşlıklar,sahte ilişkiler,değer verdiklerinizin hayata veda edişi ya da insanın hayatla mücadelesindeki can çekişi kadar bu hayatta size acı veren bir şey yoktur.Yakıp yıktığınız o hayaller bir süre sonra o insanın bile değişmesi gerektiğinin kanıtıdır çünkü olmayacağını bile bile üstelemez o insan artık.Sadece bu acının nasıl ya da ne zaman geçeceğini düşünmeye başlar. İşte bu zorlu geçen süreçte gerçekten yanında kim ya da kimler vardır?
