HAYATLAR

Kızım hastalanmış. Anne  istersen gel yanıma , gelebilirsen  iyi olur . Birlikte  zaman da geçiririz dedi. Bir anne bunu duyduktan sonra durabilir mi? 
7 Mart 2020 İstanbul— New York    biletimi kızımın dediği  gün hemen aldım.. Hazırlıklara başladım. 
kızımın hasta olması beni korkutmuştu. Acaba Corona mı , tek başına ne yapacak ,ben yanına gidesiye  kadar diye içim içimi kemirdi durdu. Dünyayı Covid-19 korkusu sarmıştı. Hemen eczaneye gittim. Kızım için ve kendim için çok iyi maskelerden aldım. El dezenfektanları,  kolonya, burun spreyi.  10 saatliK yol gözüme hiç büyümemişti tek isteğim biran önce kızıma kavuşmaktı.Hazırlıklarımı tamamladım ve eşim beni havaalanına bıraktı. İnsanlar olabildiğince birbirinden uzak durmaya çalışıyordu  havaalanında. Ve herkes maske takmıştı. Kendimi bir Amerikan filminde hissettim. Aman Allahım neler oluyor dedim.. o ana kadar belki de olayın ciddiyetinde değildim. Bende İnsanlardan olabildiğince uzakta duruyordum. Maskemi ve gözlüğümü  takmış, başıma kapşonumu geçirmiştim.  Bir insana yanlışlıkla çarpsam hemen hastalık kapacak kadar parönayak olmuştum.Uçağa alımlar başlamıştı. Uçağa bir girdim içerisi filmlerden çıkma gibiydi. Herkes maskeli, gözlüklüydü. Orta sırada kenardaydım. Yanımda Hintli zayıf bir adam vardı. Onun yanında da ne tesadüftür yine Hintli genç bir kız vardı.  Ama Birlikte uçmuyorlardı ..Yol boyunca kendimi oyalamaya çalıştım. İnternete bağlandım ve kızımla ,eşimle yazışmaya başladım. Uçakta herkesin dikkat ettiğini , maskeli olduklarını ve hatta birisinin Deniz gözlüğü taktığını bile yazmıştım..kendimi kızıma kavuşmuş olarak düşündüm durdum. Film izleyemiyordum, kaç film seçtim hiç bir  filme konsantre olamadım. Aklım kızımdaydı..Güzel şeyler düşünmeye çalışıyordum. Sık sık ellerimi yüzümü yıkadım burnumu temizledim.. Ellerime kolonya döktüm, ve sıcak çay kahve ve su içmeye özen gösterdim. Ooohhh sonunda New York /JFK Havalimanına inmişti uçak.İlk işim internete bağlanıp kızıma uçağın indiğini ve iyi olduğumu yazdım.  Biran  önce havalimanından çıkmak istiyordum. Ama ne mümkün pasaport kuyruğu o kadar uzundu ki anlatamam. Sıra çok yavaş ilerliyordu.. sonunda sıra bana gelmişti. Görevli bir kaç soru sordu ve sonunda damgayı vurdu ve geçtim. şimdi sıra bavullarımı almaya gelmişti. Üç bavulun içindekiler hepsi nerdeyse kızım için aldığım şeylerdi. Takdir edersiniz ki Türk kahvesi de vardı içinde. Nerde olursak olalım, hangi ülkede olursak olalım Türk Kahvemizin yerini hiçbirşey tutmuyordu. Tutamazda. sonunda  bavulları aldım. Zor bela bavullarımı yerleştirdim ve havaalanından çıkmak için, çıkışa yöneldim. Yorulmuştum ve bavullarI itmek ağır geldi. Bir bavul tam çıkmama az bir zaman kala çıkıştaki gümrük memurunun önüne düştü. Memur beni işaret etti ve bavulları açtırdı bu arada da bir sürü soru soruyor yanında ne kadar dolar var, Türk parası var, bavulda şu var mı, bu var mı? Yok yok yok .. ben biran önce havaalanından çıkıp kızıma kavuşmak  isterken hep uzuyor kızıma kavuşmam..  Görevli  bavulları bir güzel açıp heryerine baktı sonra da tamam gidebilirsin dedi..Aaahh Allahım şimdi de bavulları tekrar kapatmak bana kaldı. Kapattım ve tekrar çıkışa yöneldim..   havalimanından çıkmadan bir telefon hattı aldım ve  hemen kızımı aradım. “Canım bavullarımı aldım ,beni merak etme birazdan taksiye binip geliyorum..” dedim. Ve bir saate yakın taksi yolculuğundan  sonra sonunda kızımın yaşadığı Washıngton Street e gelmiştim. Resepsiyondaki görevliler beni tanımıştı. Bavulları Bellboy arabasına koyduktan sonra hemen 10. Kata kızımın yanına çıktım.. Kızıma sıkı sıkı sarılmak istiyordum..ve tam zile basacaktım ki kızım kapıyı açtı… Yüzündeki mutluluğu size anlatamam.. Bir anda yüzünde mutluluk huzur rahatlama hissettim. Sarılmak istedim ama önce hemen duşa girdim. Covid19 korkusu sevdiklerine sarılmayı bile sanki engellemişti.. Duştan sonra sıkı sıkı sarıldım öptüm öptüm sarıldımm…kızım tek başına iyileşmeye çalışmış.. Bir ay kızımın yanında kalacaktım.. Tabii olacaklardan habersiz bir şekilde birlikte 5 gün doya doya geçirirken herşey biranda değişti..Kim bilebilirdi ki 5 gün sonra neler olacağını.