Satır aralarında sıkıştırılmış bir kaç kelimeden ibaret değildi aşkımız. yazdıklarımı okuyamadığımdın. Benim küçük meleğim. Seni o kadar çok özlüyorum ki ama sen şuan yoksun şuan yanımda…
Sensizken bu şehir yabancı bana sevgilim ….
El ele tutuşup nefesimiz bitene kadar hiç durmadan koştuğumuz günü hatırlıyor musun.
Benim küçük elmam… kim bilir şuan nerdesin kimlerlesin…
Bir gün masaya oturdum ve senin resmini çizmeye çalıştım. Ama aradan o kadar yıl geçti ki . Kimbilir ne kadar değişmişsindir.
Uzaklardan seni seven biri olarak hep kalacağım…
