Dostoyevski,
Fyodor Mihayloviç Dostoyevski bundan tam 199 yıl önce 11 Kasım 1821’de Moskova’da 6 çocuklu bir ailenin ikinci çocuğu olarak dünyaya geldi ve doğumundan 60 yıl sonra 1881’de takvimler 28 Ocak’ı gösterirken Peterburg’da hayata gözlerini kapattı. Hayatının ilk evreleri yoksullar hastanesinde çalışan sarhoş bir baba ve hasta bir anne, babasının çalıştığı yoksullar hastanesindeki hastalar ve gözlemleri, 6 çocuklu bir ailede yalnız büyümesi ile geçti. Yazarlığına kadar olan dönemde askeri mühendislik yaptı. Ordudan ayrılmasının ardından başladı yazarlık serüveni. İlk kitabı İnsancıklar’ı 1846 yılında yayımladı. Mektup-roman tarzında kaleme alınan toplumsal içerikli roman yaşlı katibi küçük bir kıza aşkını ve bu kıza karşı gösterdiği saygınlık çabalarını anlatır.
Lakin bu kitabın ardından yazdığı eserlerle istediği başarıya ulaşamayan Dostoyevski politikaya yöneldi. Hayatının bu evresi ise tutuklanma kurşuna dizilecekken affedilme ve cezasını çekmek için Sibirya’ya gönderilmesi ile geçti.Cezasının bitimi ile Peterburg’a gönderildikten sonra Ezilenler ve Ölüler Evinden Anılar adlı eserleri yazdı. Hayatındaki sıkıntıları çocukluk evresinde kalmamıştı tabi. Sara nöbetleri, kumar bağımlılığı, maddi zorluklar onunla beraberdi artık. 1864’te Yer Altından Notlar’ı 1866’da Borges’in “Kahramanları bir katil ve bir orospu olan bir roman”diye tanımladığı” Bana çevremizdeki savaştan daha yıkıcı ve etkileyici geldi”diye tamamladığı ve Dostoyevski’nin en önemli romanı diye nitelendirilen Suç ve Ceza’yı yine 1866’da Kumarbaz’ı 68’de Budala 70’te Edebi Koca 72’de Ecinniler’i yazdı. 1879’da ise hayatının zirve romanı olarak bilinen hayatının üç evresini üç yılda yazdığı hollywooda uyarlanan Karamazov Kardeşler’i yazdı. Ciğer kanaması ile yatağa düşen Dostoyevski hayatının sonlarına geldi. Cenaze töreninde yaklaşık 30 bin kişi tabutunu taşıdı. Şimdi ise 21.yüzyılda doğum gününde belki de 30 bin kişi herhangi bir kitabını taşıyor. Nankörlük hakkında şöyle der Dostoyevski:
Havalar soğuduğunda insan gölge veren ağaçları unutur.
Adem oğlu Havva kızı sana nankörlük etmedi Dostoyevski.
İyi ki doğdun Dostoyevski…
