Acı ve şehvet zıt duygulardır şehvet insanı körleştirir,gelişmesini engeller,adeta içindeki potansiyelin,kahramanın gelişmesini engeller her şeyi hayalinde görmesine neden olur aşk da insanın önünü görmesine engel olur adeta körleştirir bundan dolayı aşık olduğumuz zaman aşk olduğumuzu kişiyi kendimiz nasıl görmek istiyorsak öyle görürüz,kusurlarını görmeyiz çünkü aşk ile birlikte şevhet hastalığına yakalanırız bu yüzden Freud aşkı ”Bir libido olarak tanımlamıştı.” Yani cinsellik,şevhet. Acıya dayanamıyorsak diğerleri gibi sürü hayvanı olmamız gerekir.
Acı insanın herşeyi olduğu gibi neyse onu gösterir. Bilgi insana acı verir. Yaşanmışlıklar eğer doğru değerlendirilirse yani acılar insanı öyle bir seviye yükseltir ki içindeki potansiyelin,kahramanın gelişmesine yardımcı olur. Acı insanın gözünü açar,aklını kullanmasına neden olur. Beklenti duymamasını sağlar. Herşeye hazırlıklı olmamızı sağlar. Herşeyi olduğu gibi görmemize neden olan acı aynı zamanda insanı delirtir. Çünkü acı hayatın bir anlamı olmadığını bu dünyada boşuna varolduğumuzu hatırlatır. Bir nevi doğruları görmemize neden olur. Herşeyi sorgulamamıza neden olur. Sorgulatırken de öğretir. Dayanaklı,güçlü yapar. Herhangi bir şeye beklenti olmadığı için ümitsizlik durumuna düşürür.
Nietzche Ağladığında Film ve Kitap İncelemesi
Subscribe
Giriş Yap
Yorum yapmak için giriş yapmalısın
0 Yorum