Oblamov

Tembellik.Kulağımıza rahatsız edici gelen bu sözcük tembelliğin bir seçim mi yoksa güçsüzlük mü olduğunu düşün dürdü bana. Aklıma Oblamov ve Oblamouluk geldi. Kitabı okurken her gün Oblamov olmuştum.? Nedense Oblamova hiç kızamadım. Bazen Onun yerine kalkıp doğduğu yere gitmek geldi içimden.Bazen sevdiği kızın ellerinden onun yerine tutup seni seviyorum,çok seviyorum ve bir ömür seninle yaşamak istiyorum  demek. Sıklıkla kalk  artık yerinden,odanı havalandır,yüzünü yıka, giysilerini değiştir ve doğduğun çiftliğe git demek istedim..Ancak bir yanım Oblamov’un güçsüzlüğünü anlamaya çalışti. Belki hayata bizim yüklediğimiz anlamları yükleyemedi. Bunun için o tembel bünyesi çabaladı. Kimseyle yarışmadı. Seçimlerinin sonuçlarına ve acılara elbette katlandı.   Tembel olmak başka bir şey. Bunun sebebi olarak bahaneler üretip başkalarını suçlamak başka. Belki Oblamav bunun için kendini bana sevdirdi.Kanfiçyus tembellere seslenmiş.Oblamov düştü aklıma. Bunun için Oblamov  suçlu mu?Belki de…