HAYAT VE BAKIŞLAR

HAYAT VE BAKIŞLAR

Her anında vardı da sen yok etmek için uğraşıyordun. Sana yaşamayı öğretiyordu. Zalimdi insanlar hayat acımasız hayallerinin yanında ama gerçekler nadir de olsa hayatı güzelleştirebiliyordu o kadar da kötü değildi sadece içinfeki zamana ,insana ayak uydurmalıydın zaten kimseye kaldıramayacağı yükler yüklenmez ama biz genede çok zorlanınız.

Hayatının çilelerini ,sorunlarını, dermanı olmayan dertlerini unutabiliyordun.Hiç değilse hayat biraz güzelleşiyordu bir süreliğine. Zaman hızlı hayat acımasız aslında hayatı zehir edenilrn insan acımasızdı kimileri hariç…İnsanlar da olsun ki hayatın anlamı olsun değil mi? Biz bu dünyaya gülüp oynamaya gelmedik nede olsa… Hayat iyide olsa kötü de olsa…

Kendime dert ortağı bulamıyordum kimse kimseyi anlayamazdı çünkü…Herkes aynı hayatı yaşar mı?Kardeş bile olsan farklıdır hayatın.

Diyelimki iki insanın hayatı birbirinden farksız(Ki böyle bir şey olamaz) ama yinede farkı var.İnsanlar hiç bir zaman aynı değildir hayatları bire bir aynı olsa da .İnsanların olaylara bakış açısı farklıdır .Kimidi iyi bakar kimisi kötü…Önemli olan budur içinde ki duyguların,düşüncelerin savaşıdır.Bunu kimse anlamaz istediğin kadar bağıra çağıra anlatmaya çalışsanda .Yaani birilerine derdini anlatmanın bir anlamı yok gibi… Zaten kimse anlamaz beni .

Dertler bitmezdi sıkıntılar bitmezdi keşkeler bitmezdi.Her şey anlık kötüydü her şey anlık güzeldi.Ne mutluluğun tadı ne acının adı kalıyor zaman çabuk çabuk geçiyor.

Soruyorum kendime ben mi yoksa diğerleri mi ķötü diye cevap bulamıyorum Ne etrafımda ki herkes ķötü olabilirdi ne de ben hep kötü olabilirdim. Aklımda tek bir ihtimal var kötümser bakışlarım. Hiç iyiyi düşünmez mi insan? Hep geleceğin kaygısı …Ben ne yapacağım ben ne edeceğim derken zaman akıp geçiyordu gözyaşlarıyla birlikte…

Farkettiğim kadarıyla ben hayata fazla kötümser bakıyor gözyaşlarımı boştan yere döküyor kafamın dengesiyle oynuyordum.

Söyleyin ! bunun çaresi var mı?Yok değil mi? Ne yapacağız? Gülmeye mi çalışacağız?

Tabi ,bana kimse sormuyor hep kendilerini çilekeş hep kendileri ağlıyor hep kendileri üzgün…Yaa ben ,ben hep mutlu muyum? Gülmek mutlu olmak mı? Tabiki değil. Koyduğun şeyin yerini unutmak hayatta hep dalgın gezmek bunlar çok mu iyi? Mutluluk maskesi takıyorum .İçimde dertlerimi,gözyaşlarımı tek tek biriktiriyor çilelerimi içime atıyorum.Dışarıya taşırmamak şartıyla…Benide anlayın ne olursunuz? BENİDE
😭😭😭😭🙁🙁🙁🙁

Çılgın Rüya Bahçesi
Fotoğraf Sanatçısı ,amatör bir şair ve kendi halinde yazan birisiyim
Subscribe
Bildir
0 Yorum
Inline Feedbacks
Tüm yorumları gör
Önceki
Canın sıkılırsa kitaplara sarıl
Sonraki
Mucize Kadın

İlginizi Çekebilir

kooplog'dan en iyi şekilde faydalanabilmeniz için çerez (cookie) kullanıyoruz.