Hayat zor biliyorum. Bundan daha zorları ne olacak.Öylece bir kenarda oturup bekleyecek mi?Ne kadar çaresiz insan dolu şu hayatta ümitsiz,yalnız belkide bahtsız…Zenginler gibi aldığının fiyatına bakmamak isteyenler var biliyorum ama birde şu var hazır mala dağ dayanmaz doğru zengin olsandaisraf yapmamalıyız .Neyse asıl konu bu değil hiç kimseyi ayırmayan bir şey varyek kelimeyle çaresizlik işte o sokağa girince başlar her şey mutlulukta,hayallerde en zoruda bu belki vazgeçmek çocukluk hayallerinden vazgeçmek çaresizsin vazgeçmeye mecbursun başka yol mu var? Belki bir dostun bile yok derdini söyleyeceksinde sana çare bulacak dost olmayacak sadece sen olacak anlamasını,empatiyi bilecek iyi gününde yanında olup kötü gününde arkasına bile bakmadan gitmeyecek karşılıksız dostun olacak.
Bir sokak vardır çaresizler sokağı bakkalına çaresiz çocuklar doluşur çare bombası çikolatalar,şekerler bulmak için bir bakkaldır ki çocuklarda çare bulmak ister.Peki kahveler neden içilir komşularda çare bulmak için apartmanların merdivenleri neden koşa koşa çıkılır belki gelmiştir diye çalan kapı neden heyecanlı heyecanlı çalar belki misafirdir diye çöpçüler neden bu sokağa gelirler çünkü burası çaresizler sokağı bu sokağa kimse keyfinden gelmez mecburdur onu kimse anlamadığı için…devam edelim her şeyi burada bitiremem derinlerede inemem çünkü canım yanıyor kelimeler kifayetsiz kalıyoryüreğim dayanmıyor.Çaresizken bir sokak lambası yolumu aydınlatıyor bir sokak tabelasında şunlar yazıyor ” Umut Sokağı”eveeet bir umut var kardeşim üzülme böyle diyorum da kendi dediğimi yapmıyorum .Çaresizlik bir sokaktır siz bir sokak lambası çare hep yanında aslında önemli olan görebilmesidir.
Hayatta böyledir çareyi hep saklar bir yerde en ufak şeyde bile belki sende belki dostunda belkide bir kuşun kanatlarında ama bunlar havadan yağmaz sen elde edersin.Sen sokak lambasının umutları gösteren
