Seni sevmeyen birinden vazgeç!
Çünkü vazgeçmezsen daha çok seversin. Ona karşı hissettiğin şey ne kadar büyükse, umursanmayaşın o kadar çok dokunur sana. Her gidene ne kadar göz yumabilirsin ki. Peki seni gözden çıkarmış birini nereye kadar bekleyebilirsin ki?
Seni ağlatan kişi uzanıp dokunmuyorsa yanaklarına, silmiyorsa gözyaşını; boşver ağlama…
Sana da yazık değil mi?
Sen onun için ağlarken o ise.. Başkalarıyla gülüp eğleniyor.. Biz en başta yaptık hata değmeyecek insanları severek..
Gülüşünü alıp gökyüzüne asmak istedin en çok dimi? Bende aynısını istedim her dakika doya doya görebiliyim diye gülüşünü..
Senin kalbine değmeyen, gözyaşına da değmez.. Bırak aksın gözyaşın, sil onu hayatından.. Bir insanı ne kadar taşıyabilirsin yüreğin de, daha ne kadar bekleyebilirsin gelmeyeceğini bile bile?
Peki seni gözden çıkarmış birini sen neden bekleyesin ki? Ya da her dönüşünde ne kadar hiçbir şey olmamış gibi davranabilirsin?
Bırak yüreğine at. Çünkü o senin ne bir damla gözyaşına, ne de seni acıtan o sevgine layık değil…
Herşey güzel olabilirdi ama olmadı, sen istemedin…
Allah kaderine yazmamışsa, onu sana bağlayan bir bağ yaratmamışsa, Ne kadar seversen sev çektiğin acıyla kalırsın ancak. Kendi boşluğun da sessizliğin, yalnızlığınla kalırsın…
Geç olsa da artık anla!
Senin saçlarına,Senin ellerine,Senin yüreğine dokunmasına ihtiyacın olduğunda yoksa, sil at onu hayatından.
Az önce dediğim gibi senin kalbine değemeyen, gözyaşına da değmez… Ve bunları bildiği halde sana hala acı çektiriyorsa, senin için endişelenmiyorsa, aramıyorsa, sormuyorsa; son bir defa daha ağla… Sil onu yüreğinden sana da zor.
O sensizliği göze aldıysa, sen onsuzluktan nereye kadar kaybedersin ki?
