Çocuklar cinsiyet kalıplarını ilk olarak tuvalet eğitimi aldıkları dönemde (3-6 yaş) öğrenirler. Cinsiyet kalıpları oyuncak seçiminden kıyafet rengine kadar değişik şekillerde karşımıza çıkar. Örneğin erkek çocuklar oyuncak silahlarla arabalar kamyonetler gibi oyuncaklarla büyütülürken kız çocuklar daima evcilik oyunları yemek yapma bebek giydirme yedirme gibi daha evin annesi kadını olma yoluna o yaşlarda başlarlar.
Aslında her çocuk cinsiyetinin gerçeklerini öğrenmelidir; fakat bunu kalıplara sokularak sen erkeksin erkekce oyunlar oyna, erkek gibi giyin gibi söylemlerde bulunmamalıyız. Bu tarz yaklaşımlar çocuğunuzu ayrımcılığa kalıplaşmaya ve ileriki yaşlarında toplumdan yozlaşmaya itebilir. Bırakın oğlunuz yemek pişirme oyunu oynasın barbi bebeğin saçını tarasın belki de bu şekilde bir kadına nazik davranmayı evlendiğinde ev işlerinde eşine yardımcı olmayı öğrenirler. Ama bizde ki toplumsal yargılar çok net ve sert bir duvar misali!
Kız çocuk pembe giyer erkek mavi. Oğullarınız pipisi her yerde açık gezer ama kızın mahrem organı vardır. Erkek çocuğu daha 3-4 yaşlarındayken anneleri onlara her beğendiği komşu kızını alacağını söyler ”oğlum hangi güzel kızı istersen sana alayım “. Bu cümle çocuğunuza yaptığınız en büyük kötülüklerin başlangıcı bence . Çocuk bunu duyduğunda işte o an istediği her kızı annesinin ona manavdan sebze alır gibi alacağını düşünmesine neden olur. Kızların değerinin olmadığı ve hayatta her seçimi erkeklerin yaptığını düşünmesine sebep olur. AA yok artık alt tarafı şaka dediğini duyar gibiyim. Sevgili anneler çocukların kişilik oluşumları tam olarak 3-6 yaş arası başlar. Çocuk bu yaşlarda dikiş yapan bir makine gibidir. Siz ipi takarsınız ve makineyi açıp işlemeye başlarsınız. Siz ipi ne yöne çekerseniz o yöne gelir ve sonuç sizin ortaya çıkardığınız şekillerdir. Evet o evde sadece siz yaşamıyorsunuz belki baba da abi abla da olabilir çocuğun yanında belki Babanne anane dede … fakat şunu unutmayın çocuklar okulöncesinde öncelikli olarak annelerinden etkilenir daha sonra en önemli örnek babadır. Anne bir çocuğun kişilik temelini atan temel bir etkendir. Çocuklar en çok annelerini görür ve onlarla içgüdüsel bir bağ kurar. Bu yüzden annelerin sorumluluğu her zamanki gibi fazladır.
Çocukların kişilik ve karakter gelşimi üzerinde bir diğer etken de babadır.Baba sadece evin değil çocuğun karakterinin de temelidir. Rol modeldir baba…
Yapılan araştırmalar da çocukların ruhsal bozuklukları üzerinde kalıcı değişimlere sebep olan etkenlerden en önemlisi baba faktörüdür. Babası tarafından şiddet gören ya da evde şiddete tanık olan çocuklar gelecekte potansiyel suçlu adaylarıdır. Babasız büyüyen babasını küçük yaşta kaybeden çocuklar da yine baba faktörünün yokluğu ile kişilik karmaşası yaşayıp güvensizlik duygusuyla büyürler. Bir çocuğun cinsiyet gelişimini de babalar olumlu olumsuz etkileyebilir. Babalar erkek çocukların rol modeli kız çocukların ise idolüdür.
Sonuç olarak çocuklar genellikle cinsiyet kavramını aileden alıp toplumsal çevre ile harmanlar. Günümüzde düzgün babalar,anneler topluma yararlı bireyler yetiştirmek istiyorsak çocuklarımızın gelişimine katkıda bulunmamız gerekir onları katı kurallar ve kalıplarla yetiştirmek yerine daha özgür özgüveni yüksek birey olarak yetiştirmemiz doğru olacaktır.
