Hepimizin de bildiği gibi Türk Lirası her geçen gün değer kaybetmeye devam ediyor. Kolay kredilerin kullanımı, faizlerin hala enflasyon rakamlarının altında kalması ve TCMB rezervlerindeki azalma ile birlikte ileri dönemlerdeki yaşanması muhtemel bir krizin beklentisi değer kaybının devam etmesini sağlıyor. TL’nin yaşamış olduğu %20’lik düşüş, kendisini bu yıl içerisinde en çok değer kaybeden para birimleri listesinde üst sıralara çıkarıyor. Peki bu değer kaybının durdurulması veya TL’nin eski değerini geri kazanması adına yani değer kazanması için bir şeyler yapılmıyor mu?
Enflasyon Sıkıntısı
En büyük sıkıntılardan biri enflasyon hiç kuşkusuz. Yıllardır kademe kademe ihracatı bırakıp ithalatı artırdık ve bunun sonucunda döviz borç yükünü kaldıramaz hale gelmeye başladık. Bunun sonucunda artan cari açık ile birlikte elimizdeki dövizlerden olduk ve enflasyonu artırdık. Enflasyonun artması sonucu bir diğer artması gereken faiz ise bir türlü artmadı. Artmayan faiz ile oluşan şartlar, insanların TL’yi bırakıp, başta altın veya yabancı para birimlerine olan ilgisini daha da yükseltmiş oldu ve buna paralel döviz kurundaki artış devam etti. Faiz artırmanın kısa süreli bir pansumandan başka bir şey olmadığını da söylemekte fayda var.
Bir Yolu Yok Mu?
Bu tablo karşısında akıllara takılan bir soru var. Bir yolu yok mu? Tabii var. İleriye dönük makro planlamalar ile bu işin altından kalkmak mümkün. Demokratik, finansal politikalarda şeffaf ve çeşitli yapısal hareketlerin sözünü vererek bu işin altından kalkmak çok olağan bir durum. Aslına bakarsanız, işin özünde üretim var. Her iktisatçının, profesörün, ekonomistin ve siyasetçinin de söylediği gibi üretim yaparak önce kendimizi çevirebilecek seviyeye gelmemiz gerekiyor sonrasında ise milli politikalara başlayabiliriz. Peki bu milli politikalar nedir diye soracak olursanız cevabı çok basit, “evrensel” olmak. Çünkü “evrensel olmayan, milli olamaz.”
