Beğendiğim bazı aforizmaları paylaşmak istiyorum. Friedrich Schlegel’e sonsuz teşekkürler.
- Sanatçı olarak adlandırdığımız kişilerin çoğu, aslında doğanın sanat eserleridir.
- İyi bir önsöz, o kitap için aynı anda hem bir temel hem de bir çeper olmalıdır.
- Kişi tahtayı en kalın olduğu yerden delmelidir.
- Bazı manzumeler, rahibelerin kurtarıcıyı sevmesi gibi sevilir.
- Eleştirmen, bir okurdur, geviş getiren. Bu yüzden birden fazla mideye sahip olmalıdır.
- Sanatı ve eserleri değildir sanatçıyı yaratan, bilakis his, coşku ve dürtüdür.
- Görgü, karakteristik köşelerdir.
- Gösterişi ortaya çıkaran şey, yeni olma çabasından çok, eski olma korkusudur.
- Bir şeyin güzel ya da muazzam olması karşısında hayrete düşmek, sanki başka türlüsü mümkünmüş gibi, kabalıktır. **
