Hepinize merhaba… Hızlıca konuya girmek istiyorum. Hepimizin dönem dönem yaşadığı duygusal boşluk vardır. Sevilme ihtiyacı hissettiğimiz ve küçük hediyelerle mutlu olabileceğimiz. Peki bunları yapan biri hayatımıza girmediyse şansımıza küsüp evde bunalıma girip ağlayacak mıyız? Cevap çok basit aslında tabi ki hayır. İyi hissetmek için birine ihtiyacımız yok. Zaten bunu anladığımız zaman daha iyi hissedeceğiz. Bizi neler iyi hissettirir? Ne yaparsak mutlu oluruz ? Bu soruları kendimize sorduğumuz ve cevabını aldığımız ve harekete geçtiğimiz zaman iyi hissedeceğiz. Herkes için iyi hissetme şekli farklı olabilir. Kimimiz kitap okuyarak kimimiz bisikletle gezerek kimimiz yatağında film izleyerek iyi hissederiz… Kendinize hediye alın mesela kendinizi sevin. İyi hissettirecek biri sürü hobi bulabiliriz. Bizim ” iyi hissetmemiz için kimseye ihtiyacımız yok.” Bizim bize ihtiyacımız var…
Yukarıda yazdıklarımın yanlış anlaşılmasını istemediğim için kısaca bir açıklama yapmak istiyorum. Yukarıda anlattıklarımdan herkes yalnız olmalı,yalnızken daha mutlu olacak vb. cümlelerin düşünülmesini ve böyle bir sonuç çıkmasını istemem. İnsan sosyal bir varlıktır. Bir arkadaş grubuyla yapılan sohbetler, eğlenceler, etkinliklerde insanı çok iyi hissettirir. Benim anlatmak istediğim duygusal boşlukta isek ve o an yanımızda kimse olmadığını düşünüyorsak karaları bağlayıp üzülmemiz gerektiğini düşünmemizdir.
