Alışmak.. okuması zor anlaması çok derin bir kelime. Ne zordur yaşarken yaşamamak. Ne zordur bakarken görememek. Ne zordur dinlerken aslında sağır olmak. Ne zordur severken kaybediyor olmak. Ne zordur sohbet ediyorken susuyor olmak. Ne zordur gözyaşların dökülüyorken hissedememek. Ne zordur hissederken hissizleşmek. Zordur işte. Alışmak da zordur.
Hayatta hep vazgeçmek zorunda bırakılırız ya, aslında vazgeçmeyiz, sadece alışırız. Alışırız ki hayatımızı bulmak için. Alışırız ki tekrar yaşamak için. Alışırız ki, sadece nefes alabilmek için. Hayat da öyle değil midir zaten, ilerlemek için bazı şeyleri hep arkamızda bırakmamız istenir. Alışmak da öyle işte, sanmak, yanılmak ve yaralanmak
