Evde reflü den perişan olmuş durumdayım. 6 gündür hiç dışarı çıkmadım. Telefonla günde Bi kez konuşmak dışında dışarıyla hiç temadım yok. İşin açıkcası paranoyak bir vaziyet. Bir dahiliye Dr una gitmeli ve hem tiroit hem de reflü olayına baktırmalı. Ama içses sık dişini kızım(ki diş sıkmak iyi değil, sabırlı ol söylemi daha iyi) diyor corona günlerinde ne dışarısı ne doktoru diyor hele ki hastane gibi Bi yere asla gitme diyor. Ama mide asidim boğazımı resmen yangın yerine çevirdi. Çünkü uyku ve beslenme düzeni kalmadı kendimi olumsuz haberlerden koruyamıyorum ve hayli üzülüyorum. Tek annemi düşünüyorum 2017 de ayrıldı bu dünyadan. Şimdi burada olsaydı ne hissederdim onu korumak kendimi korumaktan daha büyük önem arz ederdi. Canım annem özlüyorum. Sonra diğer aile üyelerini düşünüyorum hepimiz korona tehdidine yakın yaştayız. Bence Bi gün herkes bu virüsler tanışacak ama ne kadar geç o kadar iyi. O yüzden olabildiğince evde kalmaya devam
