- Bilemiyorum ne zaman girdim bütün hislerin nötrlendiği evreye, tam kestiremesem de 2-3 yıl olmuştur.
- Dönülmüyoki şu asıl zenginlik olan çocukluğa düşüncelerin hislerin tertemiz olduğu zamanlar gülüşün gerçek ağlayışın gerçek bişeyi ya seviyondur ya sevmiyosundur arası ortası yok bunun. Dışarıdan eve geldiğinde annenin mis kokulu sarılışı , öpüşü heyecanla beklediğin efsanevi yemekleri, ertesi günü okula sevdiğin arkadaşlarını görecek olmanın verdiği ince sevgi açıklanamayan o soyut kavram başka hiçbirşeyde yokki .
- Hadi benim diyen dünyanın en zengin insanı , istediğimi yapar şık parmağımı şıkırdatsam oldururum diyen dön bakalım çocukluğuna…
Hissiz
Subscribe
Giriş Yap
Yorum yapmak için giriş yapmalısın
0 Yorum
