Bir yanlışın içindeyim,o hissediyor biliyorum.Gözlerine baktığımda öyle utanıyorum ki.Nasıl olduğunu bilmem için kalbime sormak lazım.Neden aklımda dolaşıyorsun henüz buna dair fikrim yokken, gözlerimle onu dikizlediğimin farkında.Ama olamaz.İki yabancıyız,dahası da farklı kalplerin kurtarıcısıyız. Benim kalbim çok kere kurumuş, artık alışılagelmiş ruhu istiyor ve bende ona eşlik ediyordum.Ben yeni bir sır kitabı keşfedemem,,uzunca güldüğünde eskimiş yılları anımsatan çocuğa adım atamam.
Belki onun içinde güçtür,bu hayatta tesadüfen karşısına dek gelip,hey heylerini getirten,gıcık eden bendim.Şimdi ne oldu da ikimizde birbirimize karşı durulduk.Zamanla birbirimize alıştık mı yoksa yada içimin gümbürtüsünü yansıttığımın farkında mı?Bile bile yanlış yapamazdım,ama onun varlığı beni mutlu ediyor…
Kalbim saçmasapan bir duyguya kapılmış sanırım..Saçmasapan ama,nefesimi nasıl kesiyor bir bilseniz.Gözümün önünden geçip rüzgarını estirirken göğüs kafesim sıkışıyor…Yinede tutuyorum kendimi,bir iç çekip duruluyor ruhum,kalbim…
Bakalım bu rüzgar nereye esecek?Dediğim gibi saçmasapan bir halden rüzgar mı yoksa başka bir fısıltı mı çıkar bilmiyorum.Tek bildiğim her sabah onun masasına bakmak o orda olmasa bile varlığını bilmek günümü güzel kılıyor.En dandik zamanımda çıksa bile verdiği his bile güzel…
Saçma olsa bile unuttuğum heyecanı,karışıklığı yeniden hissediyorum.Bile bile hata yapıyorum,bunun farkındayım.Farklı kalpte yerim olsa bile bu rüzgarın esintisi benim başımı döndürdü,bir kere kapıldım ve gitmek istiyorum..İster iki yabancı,ister ortak,ister arkadaş,şikayetim yok çünkü eminim sen her şekilde dünyamda kendi güzelliğinle kalacaksın…
Gelişin ne koşulda olursa olsun,sen çok güzelsin.Biliyorum ki Hoşgelmiş olacaksın,huyumdur son sözü başında demek o yüzden HOŞGELDİN…(M.F.K ye dair ; Şimdi onu sevmenin en güzel mevsimi… )
