İnsanların duygularını eksiltmeden sevebildiğin gün insansın. Özünü, sözünü bozmadan. Kendine hesap sordurmadan. Sevmek çoğalmak değil midir? Duygularda, varoluşta, bitirilmişliğe üç kala.
Karşılık beklenmeden söylenen sevgi sözcüklerinden daha güzeli var mı? İnsan yeniden tutunmuyor mu hayata bu sözcükleri duyarak. Ve sevesi gelmiyor mu her şeyi.
Güne “Günaydın, güzel insan.” diyen biri uyandırsa sizi ,eminim o gününüz güzel insan olarak geçer. Olumsuz bir sözcük, mutsuz bir yüz ifadesi koparıyor bizi bağ kurmaya çalıştığımız var olandan. Kirlenmiş, kötü sözleri kusmamalı insan. Ölçmeli, biçmeli ve öyle demeli herşeyi.
Anlaşılamadığını düşünmek, dışlanmış hissedişin yadigarıdır bence. Ben mutlu edildiğimde şakıyorum ve oradan biliyorum bunu. Biraz empati, biraz sağduyu, birazda incelik. Zor olmasa gerek. Sevmeye niyet et yeter ki .
