Akşamları yalnızlığını yorgan gibi çekerken üstüne, bir biri ardına sıralanmış olumsuz düşüncelerin beynini yeyip bitirdiği anlar çok oldu, belki halada devam ediyor.Bir nefes ararken derdine imdat olan, kapanmış soluk benizli kapılar vuruldu yüzüne. Hiç oldun, parasız kaldın, kimsesiz hissettin her yorulduğunda. Ailene kızdın yada seni geride kalmana sebep olan bir çok şeye. Eş oldun, aşk olamadın belki, belki üniversite okudun hala dikili bir ağacın yok, İş aramaktan, geri dönen başvurulardan, onlarca kariyer sitesinde cv oluşturup umutla beklerken yılların yitip gittiğinden yoruldun. Yada evlisin, maddi sorunlar boğazına kadar düğümlemiş seni ve yarın çocuğuna nasıl harçlık vereceğini düşünüyorsun kara kara.
Yaşamak olgusunun, hayata dökülürken karmaşık ve bazende içinden çıkılmaz olduğunu düşündüğün zamanlar. Bunları çoğumuz yaşıyoruz bir yerlerde şu anda yada yaşadık. Bilemezsin kimin ne yaşadığını, içinde kavrulan ateşe eş düşüncelerini, zorluklarını, mücadelesini. İyi olanı da kötü olanı da bilemezsin. Bildiğini sanırsın ama yalan. Kimseyi kendi baktığı gözle görmen mümkün olmaz çoğu zaman. Karşındaki izin verdiği kadar yaklaşabilirsin yüreğine ve yaşanmışlıklarına.
İşte bundardır demem. Yalnız değilsin. İzin verirsen anlar birileri kederini. İzin ver.Önce kendine izin ver. Neye inanıyorsun bilemem. Yaradana izin ver, yüreğindeki öze izin ver. Zor değil. Kendini dipsiz kuyulara ne kadar gömersen o kadar debelenirsin görmek adına.Dipler, hele ki duygusal boşluğun dipleri, ıssız, sonu da yalnızlık ve kimsesiz hissetmektir. Diplerde çok dolaşmış biri olarak söylüyorum bunu sana. Ben bu yaşımda başarmışsam sende başarabilirsin. Korkma, inan yalnız değilsin. Rahman öyle incelikle yaratmış ki bu beyni ve bedeni, biraz sorgularsan bulursun çıkışı ve nedeni.
Yargısız kal, eleştirme. Otur ve düşün yaşadıklarını. Çok müdahele eder ve kızgın olursan göremiyorsun işaretleri. Bazen zehirdeki balı, kızdığın bir insanda kendi hatanı görüyorsun. Sadece kendine güven, özünü sev. Olan ne varsa söylenme kabul et. Merdivenin ilk basamağına adım at ne olur. Gerisi sen zorlamadan gelecek zaten. Bekleme Yaradandan başka kimseden bir şey. Tam teslimiyetle Rabbine, doğaya neye inanıyorsan ona bırak kendini. Akışa güven. Senin için hazırlanan güzel bir şeyler inan var. Bunca çektiğin sıkıntı, iyi günlerinin habercisi.
Yaşadım ve gördüm, ondandır rahat konuşmam. Yıllarca beş kuruşu bir araya getirmek için mücadele verdim. Hırs edindim her şeyi. Haa şu an zengin falan değilim ama inançlıyım. Kendimi aştığım yolları sana anlatsam kesin ortak paydada buluştuğumuz bir yer olur. Ben Rabbime güveniyorum ve inan cevapları bulmaya çoktan başladım.Belki şu yazıyı yazabilmek bile bir lütuftur, onca küfretmelerimin ardından. Artık küfür bile etmiyorum. Herkes olduğu yerde eskiden de olduğu gibi duruyor. Onlar aynı, aynı umutsuz iklim, aynı şikayetçi yalnızlık. Hiçbirini iplemiyorum artık. Herkes izin verdiğim kadar hayatımda.
Bunca zaman ne çok değer verip kendimi yangın yeri yapmışım. Ama artık yok. Kendimi daha çok seviyorum. Mükemmel olan bene yöneldim. Amaçlarımı tazeledim. Harekete geçtim.
LÜTFEN VAZGEÇME! LÜTFEN VAZGEÇME! LÜTFEN VAZGEÇME! Sende al kararlarını eline, iyi olana güzel olana yaz kendini. Görmek istediğin ışık o zaman aydınlatacak seni, bütün yansımasıyla. Sevgiyle kal Güzel Dost. İnan yalnız değilsin.
