Başkalarına özenmek en kötü durumlardan biridir. İnsan karşısındaki kişinin özelliklerini benimsemeye ve uygulamaya başlar. Bu sebepten dolayı kendinden uzaklaşır ve kendi özelliklerini, davranışlarını bastırır. Artık kendini tanıyamaz hale gelir, karşısındaki insan gibi olmuştur ama bu onu tatmin etmez. Çünkü kendi gibi hissetmez. Kendine yabancı olur. Bunun sonucunda kişide mutsuzluk, kararsızlık ve hayattaki hedeflerini bulamama sorunları oluşur. Hepimizin en büyük sorunu budur. Halbuki bilmeyiz o insanın içini. Onu kusursuz zannederiz. Ama öyle değildir, herkesin kendince sorunları vardır. Bunun her zaman bilincinde olmalıyız. Kendimizi tanımaktan ve sevmekten asla vazgeçmemeli ve kendimizi bu şekilde kabul ettirmeliyiz. Özgüvenli olmalıyız. İşte o zaman kendimizi, hedeflerimizi, aklımızdaki o karmaşık sorulara cevap buluruz.
