Herhangi bir kişi veya kuruma borcu olmayan kişinin de düşebileceği ağır bir psikolojidir. İşsiz geçirilen günler hatta aylar birbirini takip ettikçe, insanın ruhunu yoran psikoloji. Her gün aynı geçmeye başlar, sabah yataktan kalkmak istemez insan. Nadir olarak erken kalkılan sabahların birinde pencereden bakıldığında ya da sokağa çıkıldığında dışarıdaki koşuşturmacayı seyirci gibi izlemek acıtır artık. İçinde “iş” kelimesi geçen bütün cümleler acıtır insanı, konuşmalar sırasında birisinin yeni bir işe girdiğini duymak ya da bir başkasının yoğunluktan şikayet ederken lafın arasında çok çalıştığından bahsetmesi bile acıtır.
Mesela Ben işsizlik ilk başta iyi geliyoe ama yatıyon eğleniyon geziyon ya paran bittiğinde ve etraftaki kişilerin baskısı her yüzüme baktıklarında acımsar bir bakış ve tavsiye vermeleri ve kendi oğullarını akranlarını övmeleri de tam bir yürek yarası üniversiteyi bitirmişsin ama işsizsin ve bu onların içten içten zevk aldıkları bir haz duygusu günler her gün senin için daha zor daha ızdıraplı Ama her şeye rağmen mücadeleyi bırakmamak gerekir her şey daha bitmiş değil çevreye kulağı tıkayıp işsizliğin verdiği psikolojiyi yenmek gerekir bende biraz zor oldu tabi halen bazen o psikolojiye takılıp kafamı ağrıtıyorum neyse her şeye rağmen keep going demek lazım unutmayın ki Yerdeki karıncanın rızkını veren allah elbette senin de rızkını verir.
