Deli değişik haller… Ve buradayım yine. Sanki kağıt ve kalemlerden başka kimsem yokmuş gibi. Anlattıklarımı , hissettiklerimi bir tek onlar anlayacakmış gibi. Dedim ya ; deli değişik haller.
Gerçi şu anda tam olarak ne anlatmam gerektiğini bilemiyorum. İçimde birikmiş duygular var. Saatli bomba gibi her an her yerde patlayabilirim.Sıkılmışlık , kırgınlık , özlem , heyecan , minik pişmanlıklar…Sıkıldım evet. Çoğu insandan, yapmacık ve boş hareketlerden , yalanlardan. Her şeyden herkesten sıkıldım. Kırgınım, yaşadığım ve beklemediğim birkaç olay kalbimi kırdı. Özledim ; eski beni , mutlu olduğum zamanları , sevdiklerimin bol sağlıklı turp gibi oldukları zamanı, kaybettiğim halamı , harika geçirdiğim yaz tatilini , göz göze gelince mutluluktan içimin kıpır kıpır olduğu zamanları, yaşadığım heyecanlı anları… Özledim , çok özledim…Minik pişmanlıklar.. Herkesin hayatında vardır böyle şeyler. Orhan Gencebay’ın dediği gibi :- ” Hatasız kul olmaz”.
İnsanları tanımak. Ne yaparsan yap , ne yaşarsan yaşa o insanı tanıyamıyorsun. Ben konuşmadan sadece izleyerek kendimi birine kaptırdım -farkında olmadan- . Gittikçe daha da çok bağlandım. Gördüğüm her an kalbim bir başka güzel attı.Sonrasında ne mi oldu ? Deli cesaretiyle gittim , tanıştım ; konuştum. Öldüm sandım o ayrı olay. Gözlem yapmaya devam ettim fakat bu sefer çok daha yakından gözlem yapıyordum. Ve öğrendim ki uzaktan göründüğü gibi biri değilmiş ! Farklı davranıyor , çok çok farklı. Bu da beni üzdü haliyle.Keşke onunla tanışmasaydım diyorum.
Konu buraya nasıl geldi ya ? Neyse , yazmıyorum..
27 Ocak 2019 / 22.48
—– 28 Ocak 2019 —–Çıktı karşıma , soğuk elini uzatıp sıcak gülüşüyle içimi ısıttı…
