2019 yılında Türkiye olarak yaşadıklarımızın minik özetlerinin yer aldığı bir yazı dizisine başlıyoruz bu hafta. Bu yazı dizisinin ilk içeriği için de bu ülkenin en büyük yaralarından birini konuşalım istedim:
Kadın cinayetleri, kadına karşı şiddet…
Bu satırları yazarken yüreğimdeki ağırlığı görmezden gelemiyorum. Ama yine de bunların konuşulması, söylenmesi gerekiyor bunu biliyoruz. Konuşmamızın amacı normalleştirmek değil elbette. Konuşuyoruz çünkü unutulmasın, hatırlansın istiyoruz. Bunun hepimiz için nasıl bir utanç olduğunu, öldürülen ve/veya şiddete uğrayan her kadının insanlık onuruna vurulmuş bir yumruk olduğunu herkes bilsin istiyoruz.
Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu, her yıl sitelerinde aylık raporlar yayınlıyorlar. Bu raporlar, ülkemizde nefret cinayeti kurbanı kadınları onurlandırmayı ama daha da önemlisi gerçekleri tüm çıplaklığıyla gözler önüne sermeyi amaçlıyor. Sayıları ve istatistikleri gördüğünüz anda kanınız donuyor. Çünkü bu sayıları ve istatistikleri meydana getiren her artı bir, biricik bir kadın aslında. Bir kadın, bir anne, bir kardeş…
Kadın Cinayetlerini Durduracağız Platformu, bu yazıyı yazdığım saniyelerde 2019 yılında öldürülen kadınların sayısını 408 olarak duyurdu. Korkunç bir tablo…
Yüzlercesi Var Ama…
Onlarca, yüzlerce kadın ölüyor bir yılda. Ama bazıları var ki asla ama asla zihnimizden silinmiyor. Böyle bir vahşet, böyle bir ruhsuzluk, böyle bir öfke… Yatağa uzanıp gözlerimizi kapattığımızda zihnimize dikenli teller gibi batan tüm bu korkunç senaryolar. Şimdi onları anacağız. Onları anma amacımız bu süreçleri romantize etmek değil. Onları anacağız, çünkü ancak böyle engelleriz yüreğimizin soğumasını. Unutmayı… Sanki unutmak mümkünmüş gibi…
Hangimiz Ölmek İstiyoruz? O da İstemiyordu.
Emine Bulut… Bu yıl belki de hepimizi derinden sarsan bir vahşetin kurbanı. 8 Ağustos günü, 6 yıl önce boşandığı eşi Fedai Varan tarafından kızlarının gözü önünde bıçaklandı. Emine Bulut’un yaralı halde kafeden çıkarılırken söylediği ’ben ölmek istemiyorum’ sözleri ile kızının ’anne lütfen ölme’ diye feryat ederken çekilen görüntüleri sosyal medyada paylaşılınca hepimiz tarifi mümkün olmayan bir acı çektik. Sanki yüreğimiz patladı, zihnimiz felç oldu. Bulut, kaldırıldığı hastanede ne yazık ki yaşamını yitirdi. Tutuklanan katil Fedai Varan’a ise ’kasten adam öldürmek’ suçundan müebbet hapis cezası verildi, cezada indirim uygulanmadı.
Ayrılmak İstediği Adam Tarafından Kalbinden Bıçaklandı
Aşkın, sevginin ne olduğunu asla bilmeyen insanların bu iki sözcüğün arkasına saklanıp işlediği cinayetler canımıza yetti. Güleda Cankel, Zafer Pehlivan tarafından öldürüldüğünde 19 yaşında bir üniversite öğrencisiydi. Katili Zafer Pehlivan, cinayeti planlamadığını iddia etmişti ama iki gece otogarda yatmış, kızı günlerce takip etmişti. İddiaya göre kavga etmeye başlamışlardı ve katil öfkesine yenik düşüp Güleda’yı öldürmüştü. Önce elleri ile boğdu, sonra kabloyla. Ölmediğini anlayınca da kalbinden bıçakladı. Pişmanım dedi…
Sesi Çıkmamış Diye Suçlu İlan Edenler, 23 Kez Bağıran Bu Kadını Neden Duymadınız?
Ayşe Tuba Arslan, iki çocuk annesiydi. 45 yaşındaydı. Boşandığı eski eşi tarafından ölümle tehdit ediliyordu. Ölmek istemiyor, kokuyor ve korunmak istiyordu. Ama kimse onu korumadı… Üstelik tam 23 defa yardım, korunma talep etti. 11 Ekim’de eski eşinin satırla kendisine saldırması sonucunda kaldırıldığı hastanede, günler sonra yaşamını kaybetti. Tabutunu kadınlar omuzladı. 2019 yılı içerisinde 10 defa suç duyurusunda bulunmuştu. Ne sesinin çıktığını inkâr edebilirler ne de duymazdan geldiklerini… İnkâr etseler ne olur? Beni ölünce mi duyacaksınız diye sormuştu. Bu soru, sesini duymayanların kulağından gitmesin…
Bu Ülkede Ne Zaman Canından Olacağın Belli Değil
Ordu’da üniversite öğrencisi olan Ceren Özdemir’in tek yaptığı sokağa çıkmaktı. O gün ruh hastasının birinin kurbanı olacağını bilebilir miydi? Evinin önünde, cezaevinden insan öldürmeyi kafasına koyup çıkmış bir cani tarafından bıçaklanarak öldürüldü. Katil, “Pişman değilim, öldürmek benim için bir ihtiyaç.” dedi. Ceren, yalnızca o anda orada olduğu için kurbanıydı… “Beni serbest bırakmayın, yine öldürürüm.” dedi tutuklanırken. Dileriz ölmek istemeyenleri dinlemeyenler, bu defa bu uyarıya kulak verir.
Keşke bu cinayetlere kurban giden kadınların yüzleri hiç aklımızdan gitmese. Yüreğimizdeki taş hiç kalkmasa yerinden. Keşke vicdana sahip birileri, güç sahipleri buna dur diyebilse…
Dileriz 2020 ölümün değil, yaşamın yılı olsun. Özgür, mutlu, korkusuz bir yaşamın…
