Sadece düşünüyordum. Umut mu insanı bu kadar suskun düşünceli, herkesin içinde varken aslında yokmuş sayan? Beklemek her şeye, kırgınlığa, söylenen onca söze rağmen. Ağzından çıkacak güzel bi kelime için onca hayal kurmak. Rüyada görmek de bundan dolayı mı oluyor? Kolayca vazgeçmeli miyim ? O zaman daha mı az üzülürüm?
Vazgeçmenin de bir kanunu olmalı. Söylenen sözlerin bu vazgecişte bi’ etkisi olmalı.
Sen, bilirsin, hissedersin. Bunu yapabilecektir. Sana bakışından anlarsın. Yapabilir. Anlar. içi tirer. Bir şeyler engel oluyordur. Ama sen bunu anlayamazsın. Çünkü, bu yalan dünyada görünürde olan her şeyin bitip tükeneceğini, ruhun, duygunun gerçek olduğunu, ufak tefek şeyler için hayatındaki fırsatları kaçırmanın hiçbir faydası olmadığını bilirsin. Onun için kabul edemez, anlayamazsın ve bunu da kimseye anlatamazsın.
Ah şu kalbim birini sevmeye görsün, ömrünü vermek için hazırola geçiyor.
