Hayatımız boyunca bir sürü insan gelir geçer ömrümüzden. Her birinden bir şeyler öğreniriz aslında her biri bizden parçadır.
Kimisi canımızı yakar, kimisi hayatımızı neşelendirir, kimisini görmeyiz bile.
Önlerine çiçek bahçesi sunduğumuz insanlar da olur, bir iyi cümleyi çok gördüğümüz de. Sunduğumuz çiçek bahçesini kurutan da olur, sunmadığımız halde bize çiçek bahçesi vaat edende.
Kaybederiz bazen ama kazanırızda. Büyürüz böyle böyle. Aldığımız sevgi kadar sevgi vermeyi beceremeyiz bazen ya çok severiz ya da hiç sevmeyiz, hatta çok sevdiğimiz kişiler yanlış kişilerdir genelde.
Sen, ismini söylemicem bu sefer. Sen yanlış kişiydin benim için, sunduğum çiçek bahçesini kurutandın. Bi sular bi sulamazdın, canın istediğinde severdin çiçekleri, istemediğinde koparırdın dalından. İnatçıydı benim çiçeklerim açtılarsa geri kapanmayı bilmezlerdi. Kolay kolay açmazlardı zaten. Güneşi sevmezlerdi, aya aşıktı çiçeklerim. Aydınlıkta açmazlardı ama karanlık gördüler mi kapatamazdın onları koparsan da mücadelelerine devam ederlerdi. Şimdi öldü çiçeklerim. O inatçılıklarından eser kalmadı.
Sen benim hangi parçamdın bilmiyorum. Çok şey öğrendim ama senden herkesten öğrendiğim gibi .
Mesela artık suya ihtiyacı çok onların, aya da yok ihtiyaçları çünkü yoklar artık. Olur da bir gün sende birine bir çiçek bahçesi sunarsan onların kurumasını istemem ama olmasın çiçeklerin, onları birine sunma gücü bulma kendinde.
Kinli değilim sana nefret etmiyorum, edemem ben zaten bilirsin az çok. Nefret ettiğim tek şey var o da her şeye rağmen bastıramadığım, susturamadığım özlem duygusu. Dedim ben sana inatçı benim çiçeklerim, evet yoklar ama içten içe konuşuyorlar sanki hala. Biri var aralarında diğerlerini susturmaya çalışıyor. O vazgeçmek zorunda kalmış çok yıpranmış. O gerçekleri kabullenmiş aya baktığında düşündüğü şeyi asla yaşayamayacağını anlamış ama en çok özleyen de o biliyor musun yaprakları sen kokuyor. O kokuya tahammülü yok ama unutmakta istemiyor. Benim çiçeklerim işte ne beklersin?
Ama halledeceğiz aramızda biz. Tekrardan açtıracağım onları ama buna sebep sen olmayacaksın bu sefer. Biz mutlu olucaz bir gün onların güzelliklerinin değerini bilen biri gelecek çünkü. Ama sen?
Bozduğun tüm güzelliklerin içinde her zaman çirkin kalacaksın. Tüm iyiliklerin için de her zaman en kötü sen olacaksın. Seni sen affet.
