Görüyor musunuz?
Ülkemiz, tamamen bir güvenlik refleksli bir askerî operasyon düzenliyor…
Güya müttefik olduğumuz, dost olduğumuz, NATO gibi bir örgütte işbirlikleri yaptığımız ülkeler…
Şıpından birlik olarak, tek vücut olarak, ülkemizi kınıyorlar!
Kınamakla kalsalar iyi ya! Bir de hiç sıkılmadan, utanmadan, ülkemizi “tehdit” ediyorlar!
Tamam, bu Hıristiyan kulübünün ortak tepkilerini sindirebiliriz; ne de olsa alıştık, ihanetlerine, arkadan vurmalarına, namertliklerine…
Terör örgütlerine hempalık yapmaları… Terör örgütlerinin sırtlarını sıvazlamaları… Her türlü lojistik desteği sağlamaları!
***
Ama ya içimizde neden birlik olamıyoruz?
Geçen yazımda da ifade ettiğim gibi, “demokrasicilik oyununa” bir es versek de… Önümüze tam bir kararlıkla dikilen emperyalistlere, gün bugündür diyerek, tek vücut oluşumuzu vakur bir biçimde göstersek!
Gerçekten de anlayamıyorum! Zaman ne demokrasi zamanıdır ne de ifade özgürlüğü zamanıdır!
Çokseslilik terör süreçlerinde ülkemize fayda sağlamaz. Artık şu aptalca duygusallığımızdan bir kurtulsak da… Ayaklarımızı yere sağlam bassak…
***
Yani şu süreçte bile muhalefet yapmaya çabalayanlar var ya…
İlginç, “savaşa hayır” etiketleriyle sosyal medyada hava atıyorlar… Türk ordusu sanki savaşta! Ordumuz; ne Kürtleri/Kürt yurttaşlarımızı ne de Arap halkını hedef almakta. Bilmiyorlar mı diyorsun? Eşek gibi biliyorlar, bal gibi biliyorlar ki, Türk ordusu, terör yuvalarını dağıtmak için, seferber olmuş…
Ama onlar sürekli bildiğimiz türküyü çığırıyorlar!
Umarım, göçüp gittiklerinde de arkalarında bir dua eden bulunur!
