İnsanlar o kadar garip ki ben mi farklıyım onlar mı bilmiyorum. Kalpleri o kadar kötü ki, değerleri o kadar zayıf ki onlar mı kötü ben mi bilmiyorum.
İnsanlar o kadar temiz ki bazen mucizelere inanasım geliyor. İnsanlar o kadar iyi ki, kalpleri o kadar temiz ki onlar mı iyi ben mi bilmiyorum.
Dünya o kadar pis bir düzendeki, insanların gözlerinden bile para fışkırıyor. Sadece giyim tarzı bile bir insanın pasif ve aptal insanlara karşı üstünlüğü oluyor. Bir kısım kul haklarıyla ve dolandırıcılıkla o kadar zengin ki öbür kısım fakirlikten birbirine sarıyor. Sonra fakir insanlarında kalbi en az zenginlerinki gibi taşlaşıyor. İnsanlar bu kağıt parçasını o kadar önemsiyor ki Hindistan da dünyanın en mutlu hatta zenginlerden daha mutlu iç huzuruna sahip fakir insanların olduğuna inanmazlar. Çünkü biz zenginliği seven fakirleriz. Dünyanın öbür ucunda sadece iç huzura sahip olan keşişler varken benim dünyam da gökyüzü bile umut vaat etmiyor artık. Düşünüyorum bazen bu insanlar geçim sıkıntısı yüzünden mi bu kadar taş kalpliler? Ama sonra diyorum ki bir anda zengin olsalar o emek emek taşlaşan, kendisini herkesten üstün gören kalp yumuşar mı?
Bazı insanlar görüyorum azizim… Her bir yanda. Sanki bütün o cehennemin içinde umut vaat eden bir melek. Sanki ölmeden önceki son mutluluğum gibi. Varsın olmasın mucizeler. Varsın olmasın güneşli günler. Varsın olmasın iyi kalpler. İnsan insana yetmez mi?
Zaten 100 yıl bilemedin 200 yıl sonra iki parça kemikten başka ne olabiliriz ki azizim. Dünya egolarımızla, kalplerimizle, farklılıklarımızla, inançlarımızla, sevgilerimizle aynı gerçeği haykırmıyor mu zaten. Ölüm var. Hem de çok yakın bir ölüm. Sen istersen bildiğin için kasıla kasıla yürü yeryüzünde, istersen gülücükler saç çocuklara. Sen azizim sen, yaptığın kötülüklerle her gün parkta yatan adam kadar mutlu değilsin biliyorum. Ama biliyor musun o aşağıladığın çocuk, genç büyüyecek. Sen koşmayı biliyorsun diye havandan geçilmiyor ama o da yürüyecek, o da koşacak. Ve sen yaşlanan bir aslan misali kuzuların alay konusu olacaksın. Tamam anlıyorum çok uğraştın, çok disiplinlisin ama karşındaki de böyle olmak zorun da değil. Herkes sen değilsin. Sende herkes değilsin. Mükemmelliğini kendine sakla. İnsanları küçükseme çünkü Azrail sana torpil geçmeyecek.
İÇERİDE OLDUĞU KADAR DIŞARIDA… – Zümrüt Tablet, M.O 3000 dolayları
