| ÖNSÖZ |
Her şeyden önce, evrenin evren olmasından, varlığın varlık olmasından önce tek bir titreşim mevcuttu hiçliğin ortasında hiçlikten hiçliğin kendisini titretip sıfırdan kendini oluşturan, oluştukça öğrenen, öğrendikçe hiçliği daha çok benimseyen hiçliğin kendisinden ruhu ve maddeyi yaratan o kudretli bilge, tecrübeye aç olan tek bir sahip. Evreni yaratan tek bir yaratıcı. Hiçliğin kendisinden var olan bir doğal fenomen.
Zaman daha zaman olmadan önce titreşimin kendisinden yarattığı maddelere nasıl hayat vereceğini kendine öğreten “O” evreni ve maddeyi oluşturduktan sonra bir gün kendilerine dönmek üzere maddeden oluşan ve içine o ilk titreşim zerresi olan onu, doğal fenomen olma potansiyeli barındıran şeyi ruhu maddelere yerleştirmeye başladı.
Maddeler ruha büründü, ruhu kavramaya onu öğrenmeye başladılar. Bilgi güçtür bunun farkına vardılar. Öğrendikçe daha çok oluşturdular. Onlar en kudretli olanlar, onlar ilk doğanlar,onlar ilk farklılık yaratanlar, onlar ilk fenomenin doğal çocukları, onlar Anunnaki olanlar.
