Farkındaysanız sürekli gençlerden söz eder olduk…
Neden?
Türkiye’de ekonominin yapısal kırgınlığından ötürü birtakım sıkıntılar yaşamaktayız.
Özellikle, şu son zamanlarda “işsizlik” ve “gelir dağılımı” en çok çenemizi yoran sorunların başında geliyor.
Genç nüfus içinde “işsizlik” “had safhada” cereyan ediyor.
Bazen düşünüyorum da… Gençler üzerinde çok fazla tasarruf hakkımız olduğunu mu zannediyoruz?
Aynı hatalara ben de düşüyorum. Uzaktan maval okumak en kolayı, ama acaba gençlerin ne sıkıntısı ve sorunları var diye düşünüp çare üretebiliyor muyuz?
İşsizlik ve iyi bir yaşam koşulu, her insanın hakkı olduğu gibi, gençlerimizin de bu hayattan beklentileri var: Doğal olarak düzgün bir iş talep ediyorlar, yine bence burada üzerinde durmamız gereken nokta “gençlerin kendilerini gerçekleştirilebilme” potansiyellerine yaklaşıp yaklaşmadığı?
Yine bu aralar televizyon başında sıkça rastladığım husus, “gençlerimizin gelecekten umutlarının” düşüklüğü!
Gelecekten ve ülkelerinden ümitleri kesilen gençleri, tekrar bizler nasıl bir amaca ve hedefe kanalize edeceğiz?
Bilmiyorum ama… Sanırım, gençlere yüklenmekten vazgeçmemiz gerekiyor. En kolayı gençleri yaftalamak ve suçlamak! Bu hataya ben de çok kez düşüyorum.
En çok da sosyal ağlarda gereksiz yere vakit geçirdiklerinden dem vuruyorum. Ama, Allah aşkına gençlerimizin tecrübe ettikleri problem başlıklarında, ülkemizin yöneticilerinin bir yol haritası var mıdır?
Yazık etmeyelim gençlerimize!
