Ay bi de bunlar çıktı başıma, üstüme üstüme geliyorlar resmen 🙁
Arkadaşlarım, aynı yaş grubunda olduğum kuzenlerim bir bir evlenmeye başladı. Her düğünde aynı soru: “Senin düğün ne zaman?”
“Ben evlenmeyeceğim” diyorum, yok, beğenmiyorlar. “Öyle şey mi olur?” “Yalnızlık Allah’a mahsus kuzum” 🙁
“Hayırlısı, nasip kısmet bu işler” diyorum, sırf geçiştireyim, bunaltıcı sorulardan kurtulayım diye, yine olmuyor. “Ben seni bizim Ayla’nın torunu Emre’yle tanıştırayım bak, çok yakıştırdım sizi. Hem bu sene öğretmen çıkacak.” Ay yok teyze, aman. İstemem senin ahretin Ayla teyzenin torununu. Bi de öyle “yabancıya gitme” der gibi sinsi sinsi bakmıyor musun zaten…
Hadi bunlar düğündeki dernekteki teyzeler. Peki yeni evli arkadaşlara ne demeli?
“Bak evlilik hayatı çok başka, bekarken anlamazsın.”
“Yalnız başına hayat mı geçer kızım? Sana da birini bulalım.”
“Var mı evlilik gibisi, hayatın düzene girer işte.”
AY YETER! Valla yeter, bıktım! İki sene geçsin sonra görücem ben sizi 🙁 “Ben evlendim, illa sen de evlen” diye beni kandırıyorsunuz kesin. Aklınız sıra beni de sürükleyeceksiniz iğrenç mutsuz hayatlarınıza değil mi? Ama yemezler.
Gerçi gelinlikler çok güzel duruyor ya 🙁
23 yaşında olmak çok zor.
Önerilen İçerik: Erkekler mi Daha Çok Aldatır, Yoksa Kadınlar mı?
