Hayat ekose deseni gibidir. Nereye giderseniz gidin, o aptal çizgiler sizi kısıtlar.
Hayat, kurallarla doludur. Sizi engellemek isteyen insanlarla… Ben bunlara çizgi diyorum; hayata da oyun. Bu oyunda çizgilere basarsan ölürsün. Çizgiler tuzaklardır. Ama sen tuzaklara basmak, çizgileri yıkmak isteyen bir çılgınsın.
Bir Oyun Misali
İnsanlar, oyun kurucusu ve senin onlardan uzak durmanı istiyor. Ama sen, o çizgilere basmazsan nefes alamayacak gibisin. Nefes almak için buna mecbursun.
Fakat insanlar anlamıyor. Çünkü onlar (yöneticiler) güdülmekte zirve yapmış ahmaklardır. Çizgilere basanlar bu oyunda yanıyorlar, kimi zaman aldıkları bu darbeler onları öldürüyor. Ölmeyenler bazılarını uyandırmaya çalışıyor. Ama insanlar hipnoz olmuş gibi…
Yapacak bir şey yok. İnsanlar robotlaşmış, onların nefes almaya ihtiyacı yok. Kötü bir durumdasınız, çıldırmak üzeresiniz. Bir de size delirmişsiniz gibi bakan insanlarla çevrili etrafınız. En kötü olan ise ne bu oyunun bitme şansı var, ne de kuralların değişme şansı…
