Faişeleri seviyorum yetim bırakmıyorum yataklarını,
yatağımda susuzken zerrelerim yine sana tapıyordu,
tanrım yok benim sen onun niyetine iç verdiğim kanlarımı,
göz bebeklerimden kalaşnikof çıkıyor kurşunları martılara kovanları beni sana getiren çamurlu ayaklarıma dökülüyor,
geri dönüyorum yetimhaneme,
sende sarayların sofralarına,
kesip atılan tırnaklarını topluyorum kokun biraz daha tenimde kalsın diye.
