Neyi en çok silmek istersen o kadar tekrar edermiş kendini, o kadar çok gitmezmiş; tıpkı unutmaya çalıştığımız şeylerin aklımızdan hiç çıkmayışı gibi ya da geçirmeye çalıştığımız bir lekenin daha çok dağılıp, başa çıkılmaz bir hal alışı gibi.
Bazen yok saymak gerekir bir rüyaymış gibi davranmak
Yaşanılan güzel zamanları anı olarak bırakmak gerekir geride
Hissettiğin duyguları ruhuna bir armağanmış gibi kabul etmek gerekir.
Kaybettiğin güzel insanları kalbinde saklayarak kötüleri ise yok sayarak
Yaralarımızı kanatmadan kanayanları ise durdurmaya zorlamadan devam etmek gerekir.
Anılarla savaşmamak onları tekrar tekrar hafızamızda yaşatmamak gerekir
İlerlemek için..
Zorlamadan hayatın akışında kalmak; bu riski alabilmek gerekli bazen ya geriye gideceksin,olduğundan daha da geriye ya da çok daha güçlü bir şekilde ileriye atacak hayat seni.
Şuan tam ortasındayım. Kendimi bıraktım dalgalara, açtım kollarımı, geriye ya da ileri gitmek çok da anlam ifade etmiyor artık. Bitti insanlarla olan savaşım. Bir kaç satır ve ben kaldık geriye. İleri mi giderim geriye mi bilmiyorum ama kalbimde ağırlık hissetmediğim keşkelerle kendimi yiyip bitirmediğim geçmişte ya da gelecekte yaşamadığım tam da şuanın tadını çıkarmayı öğrenebildiğim bi hayat diliyorum kendime.
