“İnsan olan vatanını satar mı?
Suyun içip, ekmeğini yediniz.
Dünyada vatandan aziz bir şey var mı?
Beyler bu vatana nasıl kıydınız?”, diyor Nazım Hikmet.
Her fırsatta vatanseverlikten ve vatan sevgisinden bahsedildiği halde vatana ve doğaya karşı fütursuzca davranışların muhatabı ya da şahidi durumundayız. Vatanın bir karış toprağı için canını verenlerde ne kadar çok azaldık farkında mısınız?
Çevreci eylemlere destek verdik; ama sözle! Üstelik beton yığınlarının arasına sıkışıp, gölgesinde serinleyeceğimiz bir ağaç bulamadığımız halde, fidan dikme faaliyetleri belli sivil toplum kuruluşlarının çabasını aşamadı!
Sosyal medyadan çevreci paylaşımlar yaptık; ama piknik alanlarında bıraktığımız çöplerin utanç manzarası vicdan profilimizde yeterli paylaşım almadı!
Yeşili, kahverengiye değiştik; altın madenlerinin topraktaki ağır metal kirliliğinde, biyolojik çeşitlilikte, doğada, su kaynaklarında oluşturduğu tahribatı da kazancımıza ( ! )
Bayrağımızı astık balkonlara, sokaklara; ama o bayrağın nasıl ve şekilde dalgalandırıldığını idrak edecek bilinçli bir sevgide, karnı aç, ayağı çıplak ecdadımıza mahcup olduk!
Her köşesi cennet vatanımın doğal güzellikleri en muhteşem ( ! ) şekliyle seyredilebilsin diye, oteller kondurduk büyük büyük! Zaten o orman yangınlarının çoğu da tesadüftü!
İnsanlık yararına araştırmalar yapan ya da ülkemizi her dalda temsil eden kişilikleri ve yaptıklarını tanımakta, taktir etmekte yeterli çoğunluğu sağlayamadık; ama sosyal medyada takipçi kazanmak için her yolu mübah bildik.
Biz bilinçli sevmenin ne olduğunu tam bilemedik ama kendi ülkemize parsel parsel yabancı olduğumuz da bir gerçek! Çünkü özgürce düşünmek, özgürce yazmak, kendi ülkemizde bu ülkenin milleti olarak hakkımız olanı elde edebilmek, eşitlik ile ilgili tereddütlerimiz var. Evet gelenleri koltuk sevdası sıtması tuttu da, sürü psikolojisine ne demeli?
Sırf işi diye, temizlik personelleri senin attığın çöpü temizlemek zorunda değil! Doğa ve çevre katledilirken, nasıl olsa küçük bir azınlık bizi de temsilen sesini yükseltiyor diye, sessizce desteklemek zorunda değilsin. Gelir dağılımındaki eşitsizliği, hayat pahalılığını, haksız rekabeti, kendi ülkesinde yabancı olan bu milleti “nasip” tabiri ile bağdaştırıp, her şeyi akışına bırakmak durumunda hiç değiliz!
Atatürk, dalının kesilmesini istemediği çınar ağacı için köşkü yürütmüştü; biz de vatan ve nasıl vatansever olunur ile ilgili akıl yürütelim yeter…
