Adına sonsuzluk denen bir yerde zamanın birinde bir toz bulutundan oluşmuş ve içinde hayvanları doğayı bulutları ve pek çok şeyi yaşatan, insanlara kucak açmış, onları tüm imkanlarıyla mutlu etmeye çalışan bir evmiş Dünya . Dünya’nın içinde bir sıkıntı varmış.Gökyüzüne anlatsa kapanıyor,buluta anlatsa ağlıyor,ağaçlar yaprak döküyor, toprak kuruyor, çiçekler ise soluyormuş. Nereye gitse kime derdini açsa, ona çözüm sunmak yerine, onların da morali bozuluyormuş.
Artık iyice yalnızlaşmış.Gel zaman git zaman, bir gün onun derdini tartışmak için Dünya’yı çağırmışlar arkadaşları.Ona demişler ki:” Senin bu derdin bizi çok üzdü.Bizden sıkıldın mı yani!”Dünya; hayır demiş ,sıkılmak değil ,sadece kendimi eksik hissediyorum.
Dünya’nın Derdi
- Evet, Dünya’nın derdi yeni bir arkadaş istemesiymiş.Peki demişler, o zaman bu duruma bir çözüm bulmamız lazım.
- Gökyüzü demiş ki:Haklısın bir şeyler sürekli beni karartıyor, içim bunaldı.
- Yağmur da eklemiş:Evet aslında ben sürekli ağlıyorum ve yalnız, tek başıma ağlamak benim canımı çok sıkıyor.Bazen rüzgar eşlik ediyor bana, ama yararı yok ,yeni renkler istiyorum ben .
- Ağaç söze karışmış :Evet yağmur yanlış anlama beni .Sen ağladıkça ben besleniyorum senin gözyaşlarınla.Fakat artık çok fazla yük olmaya başladı bu bana.Ben yeşermek istiyorum meyvelerim çıksın istiyorum.
- Dünya:Peki benim içimde olan sizler bana yetmiyorsanız ben kime gideceğim?
- Yağmur:Evet biz senin içindeyiz ,ama artık dışarıları görmen lazım, kendine arkadaş edinmelisin.Mesela Ay .O da dışarıdan bir arkadaşın. O seni başka arkadaşlarıyla tanıştırabilir.Gökyüzü hemen kararmış ve Ay görünmüş.
Dünya ve içindeki arkadaşları Bilge Ay Dede ile konuşmuşlar ve bir karara varmışlar.Ay Dede, ışığını Güneş’ten alıyormuş.”Derdini Güneş’e anlatacağım.Bakalım ne çözüm bulacağız sana .Ben bir çözüm biliyorum ama bir de ona soracağım “demiş.Peki, demiş Dünya ve arkadaşları, sen onunla konuş ve bize anlat.Merak etmeyin demiş Bilge Ay Dede.”Sorununuzun çözümü Güneş’te.O çok aydın birisidir.”Güneş ,Ay Dede’ye onun derdini çözeceğini söylemiş ve sabahı beklemelerini Dünya’yı bu aralar sık sık ziyaret edeceğini söylemiş.
Ay Dede, Güneş ile konuştuklarını anlatmış ve demiş ki, umarım Güneş sana da ışık olur.O seninle ilgileneceğini söyledi.Dünya buna sevinmiş. Evet demiş, onu tanıyorum çok sıcak birisi .Belki de onunla daha çok vakit geçirmeliyim.
Güneş ve Dünya Kavuşuyor
Sabah olup Güneş çıktığında hepsi mutlu olmuşlar.Dünya ve Güneş çok iyi anlaşmış.Böylece yaz mevsimi de bu sabahla birlikte Güneş’in daha çok gelmesiyle başlamış.Yağmur mutluluktan ağlayınca rengarek gökkuşağı çıkmış.Yağmur:Aaa, tam aradığım renkler demiş.
Hepsi çok sevinçliymiş.Ağaçlar yeşermiş ve Dünya’nın çocukları insanoğlu meyvelerin lezzetini çok beğenmişler. Dünya’ya şükran duymuşlar.
Her tarafta çiçekler açmış ve aşk mevsiminin başlamasıyla sevgililer birbirlerine çiçekler hediye ederek şiirler okumuşlar.Yaz yağmuru altında el ele dolaşmışlar.Toprak sonunda bereketini göstermiş.Gökyüzü,Güneş, Yağmur,Rüzgar…Hepsi birlik içinde ve Dünya çok mutlu…
Aşk Mevsimi 
Sevgililer el ele, çiçekler her yerde, ağaçlar yemyeşil ve meyveleri taptaze…Gökkuşağı rengarenk .Çünkü yağmur yine döküyor içini.Ağlıyor.Mutluluktan…“Gök ağlamayınca, yer gülmez.”(Karakuş/2014).Toprak ve ağaçlar rüzgarın eşliğinde güle oynaya dans ediyor.
Güneş her yeri, herkesi sıcak bir kucaklama ile selamlıyor .Günü gelince yine sadece gündüz olacak onların yanında ve başka mevsimler Dünya’yı saracak. Fakat Güneş bereketi, sıcaklığı, samimiyeti ile hep özletecek kendini.O yine geldiğinde aşıklar el ele dolaşacaklar.Eski bir atasözü şöyledir:”Gökden rehnet, ýerden nygmat – bolar bereket / Gökten rahmet, yerden nimet, olur bereket”(Gülüm/2009).
O geldiğinde dallarından insana meyvelerini sunan ağaç,bereketini bağışlayan toprak, gökkuşağı ile sarmaş dolaş her yere renk getiren yağmur ve bu sayısız nimete kavuşan insanoğlu birbirlerine şükranlarını sunacak.Dünya ise hasretle Güneş’i bekleyecek.
“İnsanoğlu yaz mevsiminde yeniden doğar(Anonim)” sözleri yazın insana kattıklarını anlatmak için harika bir söz.
Güzel Bir Son:Yaz Tatili 
Bunca gökyüzünün kararması,yağmurun hep ağlaması,rüzgarın soğuk iç çekişleri…Hepsi Güneş gelince bitmiş.Şimdi beslenen toprağın ürünlerini sunma, şiddetle ağlayan yağmurun üzüntüsünü dindirme ve rüzgarın hafif meltemler ile oynaşma ,aşıkların kucaklaşma zamanı…
Her mevsim güzeldir diyor Dünya .Ama beni yanlış anlamayın, Güneş ‘in sıcaklığı beni neşelendirdi.
Ne güzel anlatmış Rıfat ILGAZ yaz mevsimini şu sözleriyle:
Çoluk çocuk sokaklara dökülecek,
söğüt dalından atına atlayan oğlum
fedhedecek Aksaray’ı baştanbaşa.
Ağaç:Sanki hep onu beklemiş gibiyiz.Onca soğuk yağış ve en sonunda Güneş’le şimdi yemyeşilim , insanlar ise hayat dolu.”Gelir yaz ayları, gevşer gönül yayları(Anonim)” diye boşuna dememişler.İnsanlar sahillerde Deniz’in suyu ile ferahlıyor, parklarda köpekleri ile oynuyor, sevgilileri Güneş ısıtıyor ve sevgileri gelen Güneş ile yeşeriyor.
Evet, Güneş tatilini Dünya’nın ve diğerlerinin yanında çok mutlu bir şekilde sürdürmekte ve bundan çok memnun.Artık her tatilinde Dünya ile beraber olacak ve yaz tatili başlayacak.Güneş ve yağmur sarmaş dolaş,gökyüzü masmavi ,olduğu gibi, rüzgar sakin ve aşıklar el ele …
KAYNAKÇA
Gülüm, K. (2009). Coğrafya Öğretiminde Kullanılabilecek Doğa İçin Söylenmiş Türk ve Türkmen Atasözleri Üzerine Bir Araştırma. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, (1), 51-58.
Karakuş, U. (2014). TÜRK ATASÓZLERİNDE İKLİM ALGISI VE COĞRAFYA. Millî Folklor, 26(102).
