Her zarar verene veda etmek mi gerekiyor bu hayatta? Ya da öylece bırakıp gitmek mi tüm sorunu çözecek. Bazen zarar veren şeylere katlanmak içten gelir. Katlanmış sayılmayız aslında biz isteriz. Çünkü o an her şey çok güzel gelir ki verdiği zararı zarar olarak görmeyiz aksine ona sıkı sıkı bağlanırız. Zarar veriyorsa versin ya deriz o zarar versin ama yeter ki yanımda olsun isteriz.
Aslında verdiği zarar çekip gitmesiyle başlar. Çünkü sevmek bırakıp gitmek değil aksine onunla birlikte her zararın üstesinden gelmektir. O karanlıktan el ele çıkmak varken yalnız başına o karanlıkta kalmak bana göre anlamsızca bir haraket. Sen canından çok sevsen zarar versen bile kalır mıydın yoksa terk edip gider miydin?
