Çiçek ikiz kardeşi ile birlikte ailesi tarafından daha doğar doğmaz terk edilip yetimhane’ye bırakılan kız kardeşlerden biridir. Kız kardeşi Dolunay oldukça zengin bir aile tarafından sahiplenilmiştir fakat çiçek 18 yaşına kadar yetimhane de kalmıştır .18 yaşında sonunda yetimhaneden çıktığında hayatın zorluklarıyla başbaşa kalır.
Artık kendi ayakların üzerinde durması gerekiyordu . Günün çoğu saatinde çalışıyordu çalışmadığı saatlerde de uyuyordu .Hayat lekesini öyle bir sürmüştüki Çiçeğe o lekeyi bir türlü atamıyordu üstünden. Sokaklarda başına gelmeyen şey kalmamıştı, insanlara güveni kalmamıştı . Daha sonra değişik bir tesadüfle Dolunayla çiçek yer değiştirdi . Çiçek Dolunay’ın hayatını yaşamaya başladı ama kendini oradaki hiçbir şeye alıştırmamaya çalışıyordu çünkü bunun geçici olduğunu biliyordu . Çiçek dolunayın evleneceği adam yani Ayza ile tanıştı ve Ayza ile aşk yaşamaya başladılar.Kitabın sonu büyük bir trajedi ile bitti.
“Çünkü yaptığım tüm iyiliklerin bedelini ödedim” bu cümle beni çok etkiledi.kitabın tamamı aslında o kadar büyük bir hüzün içeriyor ki bence herkes okumamalı.Dünya’da olan tüm kötülükleri tüm acımasızlıkları adaletsizlikleri ,savrulmuşları Çiçeği bulmuştu ve bunları okurken kendimizi onun yerine koymadan yapamıyorsunuz . Çiçeğin daha iyi bir sonu fazlasıyla hak ettiğini düşünüyordum. kitabın sonu benim kalbimi çok kırdı. Zaten çiçek her şeyi yaşanmışken en azından mutlu bir sonla bitseydi belki kitabı biraz daha sevebilirdim.
