Otobüs Durakları

Sanırım ben hep o otobüs duraklarında bekleye duracağım
Herkes gelen otobüslere bakıp,
“Evet işte bu, bu beklediğimizdir” diyecek
Onlar teker teker binip de otobüslere
Uzaklaşırlarken usul usul ben gözümü aynalara dikeceğim
Orada kalakalacağım.
Dilimde birkaç satır şiir , belki söylenmeye değmeyecek birkaç şarkı sözü.
Üstümde paltom , başımda kasketim.
Yağmur dileneceğim, şehrin betonlarından yükselen o garip kokuyu.
Geceleri, gözlerimin çizdiği resme bakacağım
Bulanık ve anlaşılmaz o resme.
Zihnimin dar ve geçilmez labirentleri yine yakalayacak uykularımı.
Tütsüler  yaksam dağılır mı ki
Aklımın en derinlerindeki düşünceler ? 
Hayır , sanmam.
İlmin mukavemeti unutturamadıysa,
Dağıtamadıysa, düzeltemediyse halet-i ruhiyemi
bundan vazgeçeçek değilim.
Gün sona erip gidince insanlar, boşalınca cadde,
Kedi ve köpekler ele geçirince sokakları
Umudun sayfalarını karalayıp da onu biraz tütünle dolduracağım.
Son otobüs de kalkınca duraktan
Artık çakmağa ihtiyacım olmadığı aşikar olacak.