İnsanın zehirli, duygusuz, körleşmiş varlık olduğunu düşünürdüm.
Ama bazı istisnalar olduğunu yeniden hatırladım, hala aramızda insanlığını kaybetmemiş kişiler varmış.
Üstelik bana bunu hatırlatan sosyal medya olması…günümüzde sosyal medya platformalarının bu kadar iyi şeyler içinde
kullanılması çok hoşuma gitti.
Bir an insanlığın iyileşebileceğine inandım, umarım buna hep beraber inanır ve olmamız gerektiği gibi olabiliriz.
Birşeylerin olduğunu görüp hiçbir şey yapmamaktan yapamamaktan bıktım. O kadar şey yaşadık ve gördük ki, peki neden
hala birşey yapmıyoruz sesimizi duyurmamız gerekmiyor mu sizce de, ben herkese yardım etmek istiyorum herkese…
Evet bazı insanlar yardımı hak etmiyor olabilir ya da insanlara yardım edebilicek kadar güvenmeye de bilirsiniz.
Sizi kim suçlayabilir ki bizi bu duruma siz getirmediniz bundan çekinmeyin ama geleceğe ne bırakacağımızı biz belirliyoruz
ve bu bizim suçumuz olacak. İzlemekten sıkılmadınız mı hayatınız da neden küçücük değişiklikler bile yapamıyorsunuz.
İnsanı ne bitirdi biliyor musunuz Açgözlülük başka birşey değil neden mi kendinizi sorguladığınız da anlayacaksınız.
Son marka telefon almak için harcadığınız eforu ya da maddi durumunuzu başka bir kişiye yardım etmek içinde kullanabilirdiniz
ama sizler elinizde göstermek için aldığınız o telefonlar kadar robot ve duygusuzsunuz. Ben böyle bir hayat istemiyorum,
ben benim sizin bizim gülümsetmemize ihtiyacı olan kişileri mutlu etmek istiyorum çünkü farkettim ki mutluluk buymuş
insanların gözünde ki o gerçek içten gülüş varya sizi dünyada ki en mutlu kişi yapabiliyormuş. Ve bunu deneyimlemeden
asla anlayamacaksınız o yüzden deneyin size ihtiyacı olan birine yardım edin ve o an yüzünde ki tebessüm sizin hayat
felsefeniz olacak.
