Aşkın sevgilisi Gurbetmiş MEĞER

 AŞKIN SEVGİLİSİ HASRET. HASRETİN SEVGİSİLİSİ GURBETMİŞ MEĞER.
Gidenden ve kalandan dem vuruyor şimdi şairler. Ama ne gidendir ne kalan herşeye rağmen Bekleyendir asıl Yaralanan. İşte Ben Seni Bekliyrum Sokakları sen kokmayan bir şehirde. Sonra Bir şarkı çalıyor biryerlerde Bizim Şarkımız değil biliyorum ama Hüzünleniyorum işte..
Elleri cebinde bir adamım ben En ağır yüküm sensizlik. Yalnızca bir ceketimle Memleketim olurdu tanımdığım Herşehir. Yanımda sen olsaydın Eğer. AMA SEN OLMAYAN HERYER GURBETMİŞ MEĞER.
Gözden gönülden Irayanların,
İçten içe kanayanların, 
Bi selamla sınananların yeri Burası..   Yârın Yârânın, Yaralarını saranın, Arayanın soranın olmadığı. hatıraların hatrının kalmadığı yer GURBETMİŞ MEĞER. 
Anladım ki Vefakar, cefakarmış Ana yurdu
En azından tanırsın çakalı kurdu
Düğünde güler cenazede ağlarsın
Bi kahvenin kırk yıl çayın sonsuz hatrı vardır
Belki sadece  yol, köprü dört tane duvardır 
Ama Her gönülde Memleket tahtı vardır 
Gurbete düşenin nasıl bir bahtı vardır.
Dimdik dursa sevineni Dara düşse dövüneni olmaz.
Rüzgarları Esip Efkarıları ezip geçer gurbetin. Ve önemsemediğin herşeyi özlersin.işte o beterdende beterdir . 
En çok Bildiğin Yalanlarla Uyutulursun  Ölüm korkutmaz artık seni, kuytu köşede  Unutulursun . Bahçesinden koparılan  Kıpkırmızı bir Gül olursun, Ama Yaprak arasında Kurutulursun… 
Gurbettesin Derttesin. Emmine dayına, toprağına suyuna hasretlisin. 
Sorarlarla sen hangi memleketlisin
Ben Buralıyım Talihi bahtı karalıyım, Dostum sevenim kalmadı Can Evinden yaralıyım Dersin. 
Ben Bir garip ademoğluyum, Peygamberin Ümmeti Allah’ın Kuluyum, 
Gurbette isteyen Yaşasın 
Ben SILA’mda Ölüyüm…