Neden bilmiyorum ama insanları artık anlamıyorum. Herkesi seven her gün iyilik meleği olan ben artık ne kimseyi seviyor ne de eski samimiyetimi uyguluyorum.
Beni neden bu hale getirdiniz, beni neden duygusuz bir insana dönüştürüp kendİ yolunuzda ilerlediniz?
Neden diye soracağım o kadar insan varken dönüp sadece susabilecek cesaretim var. Beni neden sevmediniz veya beni neden kırılacak olduğumu bile bile en üst kata çıkarıp boşluğa bir anda bıraktınız? İnsandım bende…
Neşe dolu, yaşama sevinci bol, kıkır kıkır gülen, her şeye koşup yorulmayan o kişiydim. Öyle bir hale getirdiniz ki beni şimdi su istesem kalkıp alamayacak kadar enerjisiz kaldım. Ben bunları hakedecek kadar kötü bir insan mıydım bilmiyorum. Beni yaralayıp sadece gittiniz. Her şey için teşekkürler.
İnsanlığımdan vurup yoluna devam eden HERKESE…
