çok duygusalım.
neden böyle oldum sorusu dönüp duruyor kafamda.
kötü bir yaşantıydı benimki. üzgünüm ve yorgun. ve yalnız…
yine yeni yeniden kendim için önemli kararlar aldım. (çoğunlukla yıl boyunca ertelediğim, gerçekleştiremediğim ancak başarmak için ‘bir yerden başlamalıyım artık’ dedirten kararlar) hedefler koydum. (izleyeceğim filmler, okuyacağım kitaplar, göreceğim yerler ve pek tabi olarak çalışacağım dersler için) şimdiyse ne hissettiğimi bilmiyorum. koskoca bir yılı geride bıraktım ilk defa bu kadar kötü bir yıl geçirdim. dönüp baktığımda neredeyse tüm yılımı psikolojimi sağlam tutmaya çalışmakla geçirmişim. başarabildim mi pek emin değilim… yazacak çok şeyim var ama tekrar hatırlamak istediğim hiçbir şey yok. 2022 yılından öğrendiğim belki de en kalıcı bilgi, insanın çektiği acıların hepsi kendi kararı ve bir insanın kendi kendine çektirebileceği acıların haddi hesabı yok…
