Sana dair,bana dair her ne varsa biz biriz.Rengimiz,cinsimiz,ışıltımız,heveslerimiz,ilgilerimiz ve yeteneklerimiz,inancımız hepsi bizden birimize ait. Yani sana ait. Bana ait. Bunca çeşitliliğin arasında sen varsın. Senle birlikte ben varım. Ama ikimizde biriz. Evrende birbirine benzemeyen,kendimizle var olduğumuz sadece biriz. Ben sen hiç olmamışken,senin yaşamın kıyısından yamacından geçmemişken sana dair olanları hayıflanabilir miyim? Bir günümüze, bir anımıza ayırıdğımız vakitlerin farklılığını düşünürsek, seninle benim birbirimize benzeme olasılığımız ne olabilir? Evrende bunca çeşitlilik söz konusu iken birbirimize benzemenin bir ayırt edici özelliği olabilir mi? Sen bana dair olanlardan benim ardımdakini görsen, ben sana dair olanlardan senin ardını görebilsem… Sesli kelimeler ile birbirimizi boğmadan sükunet içinde birbirimize bakmayı denesek nasıl olur? Bütün tepkisel davranımlardan uzaklaşarak,kabullenim içinde bu evrende sen de ben de ama birbirimizden farklı özümüzle yaşayabilsek nasıl olurdu?
Kendine benzemeyen her şey gibi biriciksin
