Bu aralar dikkatimi çekiyor bir günaydın demekten bile uzaklaşmış insanlar bir selam vermekten, artık o kadar dertler, geçim sıkıntısı, yarın ne olacağını bilememenin kaygısı kaplamış ki insanların içini karşısındaki insana bir nasılsın bile diyemiyorlar artık.
Bir düşünsenize en son ne zaman bir insana gerçekten bir faydanız dokunur diye nasılsın dediniz ? Nasılsın dediğimiz herkes iyi zaten diyebilir siniz ama öyle değil. En son ne zaman kendinizi rastgele birinin yerine koydunuz? En son ne zaman aileniz veya akrabalarınız değil rastgele bir tanıdığınızın yerine koydunuz?
İnsanlığımız oluyor, her geçen gün daha fazla oluyoruz peki kaç kişi görüyor ölen insanlığı ya da şöyle söyleyeyim size, gözlerimiz kendi dertlerimiz ve hırslarımızdan dolay körelmiş ve ölen insanlığı göremiyorsak bile ölen insanlığın, her geçen gün daha da kötüye giden insanlığın o pis, leş kokusunu damı alamıyorsunuz?
Bugün bir değişiklik yapın ve sorun karşımızdakine gerçekten NASILSIN ? diye
Senin alacağın cevaba ihtiyacın olmayabilir. Ama onun bu samimi soruya belki ihtiyacı vardır ?
Bir düşünün…
