Bu gece hata yapmayı konuşalım istiyorum…!
Ne kadar yazıya dökerim bilmiyorum ama yazıcam işte….
‘Hatasız kul olmaz’ derler hayattaki en doğru sözlerden biri tartışmasız budur…
Yaptığınız bir hata belki de yıllar boyunca yüzünüze vurulur…
Her zaman böyledir.. İstisnası yok…
Yüzünüze vurulur her daim…
Acı olan da yakınlarınızın bunu yapmasıdır…
Annenizin, babanızın, ablanızın…
Zayıf yönlerinizi gösterdiğiniz insanlar hep ordan vurur bunun kaçışı yok…
Bu yüzden ‘beni kimse anlamıyor’ derken hiç şüphe etmiyorum, acaba anlayan biri var mı diye hiç düşünmüyorum…
Sürekli gülümsemek bu yüzden ağır geliyor bazen…
Neyse.. Konumuz hata yapmaktı ordan devam edelim…
Hata yapmamız zayıflık olarak görülür ve bu da sizi sevmeyenler için ideal bir fırsattır…
Ne de olsa burası dünya…
Kalbe ağır gelen bir yer….
Nedense insanlar bundan zevk alıyor…
Onlara benziyorum bazen… Nefret ediyorum bu halimden…
Hata yapmak insan olduğumuzun kanıtı aslında..
Peki neden böyle ki..?
Neden insanı acınası bir hâle gektlrmekten hoşlanıyoruz ki…?
Hâlbuki tebessüm etmek sadakayken neden..?
Her ne kadar ben asla onlar gibi olamayacağım desem de öyle olacağını biliyorum….
Bir gün bende kendimi birinin hatasını yüzüne vururken bulacağım…🍂
