Ne zaman uzun soluklu bir şey yaşasam sonunda asla ne kendimi ne de karşımdakini affedemiyorum. Mutlu sonları çok seven biri olduğumdan sanırsam hiç yediremiyorum kendime kötü sonları. Düşünmem gereken doğru şeyleri biliyorum ama hep tam tersini yapıp sağlıksız düşünmeye devam ediyorum. Çok sevdiğimi sanıyorum ama aslı çok bağlı olmam. Yanımda onsuz yapamıyorum uzun bir süre. Her hareketini takip edip düşünmeden yapamıyorum başka biri var mı diye. Ne kadar sağlıksız ne kadar yanlışım oysa ki.
Hiçbir zaman kalbimin sesinden sapmadım. Neyi sevdiysem hep onu yapmak istedim. Mantıksal düşündüğümde kalbimde kalan her şeyin solup gitmesini hiç istemedim, hala da istemiyorum. Fakat öyle bir uçurumdayım ki aklımı dinlemezsem çok kötü düşeceğim ve asla kurtulamayacağım. Sanki kolumdan iki şey tutmuş hangisi çekerse çeksin olduğum yerde kalıyorum. Çok düşünüyorum, çok tartıyorum, çok özlüyorum, çok seviyorum, çok üzülüyorum, çok kızıyorum. Yaptığım her şey çok geliyor hayatıma. Öyle bir insanım ki her şeyi daha da çok yaşamak istiyorum. Fakat her şeyi birlikte yaptığım o kişi gittiğinde yok olmuşum gibi bir anda donuyor hayatım. Mantıklı olan tarafım hayatta kalmam için ders falan çalıştırıyor bana, hedef falan koyduruyor. Oysa ki gerçek ben yatağımda uzanıp tüm gün kitap okumak istiyorum.
Hayatıma iyi gelen iki şey sadece kitap ve müzik olmuştur. Kelimelerin içinde kaybolmak, seninle aynı şeyleri hissedip sanki senin için onları o kağıda döken insanları okumak, kendi boşluğumda uçarken o melek gibi sesini dinlediğim sanatçılar… O kadar güzel ki.
Sanki her bir nota duyduğumda hayatıma bir gün daha katıyorum gibi geliyor.
Saatlerce, günlerce sevdiğim şeyler hakkında konuşabilecek biriyim. Tabi konuşacak biri olduğu sürece. 1 ay önce vardı öyle biri. 1 yıl boyunca hep sevdiğimiz şeyleri konuştuk. O bana kendi sevdiği şeyleri sevdirdi, ben de ona.. Aynısını küçükken çok sevdiğim bir yakınımla yapardım. Vefat ettikten sonra aynı boşluğa tekrar düşmüştüm. Aynı duyguları ikinciye tatmak ne kadar zormuş eğerse. Ama aralarında tek bir fark var. Onun şuan çok güzel bir yerde olduğunu biliyorum, beni beklediğini de. Diğeri hakkında bir fikrim yok, belki bensiz mutludur 🙂
Olanlar hakkında hep şarkı yazmayı denedim. Fakat bir şeyleri eksik anlattığımı, o hissi veremediğimi hep biliyordum. Uzun zaman sonra tekrar başladım ve sanırım iyi gidiyor. Bazen hayatımda küçük güzellikler olduğunda onların beni hayata bağlı tuttuğunu anlıyorum, sonsuz biri olmadığımı da biliyorum. Gençliğimin tadını çıkartmak için düzgün bir gençlik yaşamadığımı düşünüyorum sadece…
09.08.22
