Bir insana kıymetli olduğunu hissettirmek ne demekti?
Gerçekten kıymetli miydi? Bunu düşünmek gerekmez mi?
Sahi düşününce mi kıymetli olunurdu yoksa kıymetli olduğu için mi düşünülürdü?
Sevmek kıymet vermek mi demekti?
O halde ikisi de yormaz mıydı…?
Bugün kıymet vermekten bahsedeceğim.
Hayatımıza dahil olan ve dahi içinde bulunan herkese kıymet veririz peki neden?
Bilirsiniz kıymet vermek demek değer vermek demek. Birine verdiğiniz kıymet onun için yapmaya değer, söylemeye değer demek aslında…
Acı çektiğinde beraber çekmeye değer demek..
Hapşırdığın da hep birlikte uzunca yaşamaya değer demek kıymet…
Var mıydı hayatımız da böylesi bir değer..?
Beraber acı çekmeye, yaşamaya niyet ettiğimiz birileri var mıydı ki..?
Biz bilir miydik niyet etmeyi..?
Sahi niyet etmekte değer vermeye dahil miydi..?
Hayatta kıymetlileriniz olmalı…
Beraberliğe niyet ettikleriniz olmalı…
Değer bilenleriniz olmalı…
Yok yaşanır mı ki bu hayat…
Alt alta birçok cümle sığdırırdım fakat bazen kıymeti anlamak, anlatmak, söze dökmek için görmek gerekir. Kıymet görmediğimi iddia etmiyorum elbette, dile dökecek kadar görmedim herhalde.. Ya da yaratıcının kuluna verdiği kıymeti düşünüp fikrimi mi değiştirmeliydim. Kıymet vermek tebessüm etmektir, niçin gülümsemenizi birine eksik göresiniz ki…?
