Ellerim klavyenin üzerinde gezerken, düşüncelerim beni esir almış şekilde yazıyorum mısraları
Bazen düşüncelerin esiri olurmuş insan sadece gün aşırı düşünür gününü gün edermiş. Esareti düşünüyorsan kaçamazsın kaybolursun ,boğulursun, velhasıl bu konumda bana da dur demek yakışırdı .d
Dur çünkü kendine bakmazsan üzgünüm dostum hasta olursun bu dünya iki kuruşluk canlar için kıymetli değil. Dünya dönüyor ve sende etrafında dönüyorsun .. Film akışı gibi günler kovalanırken sen de hayatın içinde kovalanıyorsun . Değer kat kendine ,yaşamına, hislerine, benliğine, dünyaya…
Deniz kıyısında, kuşların eşliği, rüzgarın tatlı esintisi ve sen daha ne olsun? Sadece sen. Tüm düş kabuklarından ayrılmış, kendi yolunu çizmiş, taviz vermeyen sen. Emin adımlarla ilerken şöyle bak bakalım dünyaya? Güneş açmış mı? Yağmur düşmüş mü? Dostun kalmış mı?
Yalnız kaldıysan
Kalkıp pencerenden bir bak
Güneş açmış mı?
Yağmur düşmüş mü?
Dön bak dünyayaHerkes gitmişse
Sakince arkana dön bir bak
Dostun kalmış mı?
Aşkın solmuş mu?
Dön bak dünyaya
Dön bak dünyayaYalnız kaldıysan
Kalkıp pencerenden bir bak
Güneş açmış mı?
Yağmur düşmüş mü?
Dön bak dünyayaBir sonbahar kadar yalnız
Bir kış kadar savunmasız
Ya da ilkbaharsan
Yolun başındaysanBir sonbahar kadar yalnız
Bir kış kadar savunmasız
Ya da ilkbaharsan
Yolun başındaysanAsla vazgeçme!
Kalkıp da pencerenden bir bak
Güneş açmış mı?
Yağmur düşmüş mü?
Dön bak dünyaya
