Anne keşke sen değilde ben örseydim kendi duvarımı bak şimdi sen yoksun ve duvarımı yıktılar nasıl örüleceğinide bilmiyorum yapayalnız kaldım bu herkesi yutan şehirde gündüzleri nasıl kalabalıksa geceleride bu kadar ıssız olan bu şehirde nefes alamayan tek canlı benmiyim sence yoksa nefes almama rağmen bir tek benmiyim sığınamayan ya da sığdırılamayan,Anne sen bana savaşmayı değil susmayı öğrettin kini değil sevgiyi öğrettin şimdi o zaman neden bana öğrettiklerin burda geçerli değil…Burda ne sevgi ne de saygı var bunların yerine burda çok değerli olan birşey varsa sadece kendini düşünmek olsa gerek burda canavarlaşmak normal sayılıyor, yüzsüzlükse had safa da herkes tokken ben aç kaldım , her yerde su varken ben susuz kaldım bir kaktüs misali bu yabâni diyarda…
Her tarafımı dikenler batıyor hem de hergün ama biliyormusun ilk başta çok ağlarken şimdiyse hissizleştim hem de öyle bir hissizleştim ki hiçbirşeyin varlığı beni etkilemiyordu sonunda ben de dönüşmüştüm bu yabani diyarın somurtan robot insanına,Onlarla aynı şeyleri giyiyor, yiyor, hatta onlarla aynı şeyleri düşünüyor ve kazanıyordum…
İlk yol ayrımına geldiğimde diyordum ki ben asla bunlar gibi olmayacağım demiştim şimdiyse bak neye dönüştüm ya da bilmiyorum dönüştürülmüşte olabilirim, Sonumu bile şimdiden düşünmeye başladım anne…
işte tam burda hepimizin yaşadığı yaşamadığı durumlar aklıma geliyorda yalnızların kamerasından bakacak olursak: Hiç kimse bir yalnızı yalnız kadar yaşamayaz, yalnızlar hemen her zaman olumsuz taraflarından düşünürler çünkü onlar ne zaman olumlu birşey düşünürse bunun tersi gerçekleşiyor, yalnızlar yaşamazlar ne zaman nerde öleceğini iyi bilirler, yalnızlar her zaman özenle düşünür, yalnızlar mutlu insanlara bakarak gülerler çünkü eninde sonunda yapmacık mutluluklarının biteceğini bilirler, yalnızlar dostluğu çok önemser bir dostu olmasa bile, yalnızlar çoğu zaman hayallerinde yaşarlar çünkü sadece orada gülümserler ve gerçekler kadar acıtmadığını bilirler,Şunu bilin ki Yalnızlığı kimse yaşayamaz yalnız olsan bile…(Başaranlar ise çok azdır.)
